Η μεγαλύτερη λιμνοθάλασσα της Ελλάδας είναι μια ατελείωτη πηγή ζωής που δημιουργήθηκε όταν δύο ποταμοί έσμιξαν με την αλμύρα της θάλασσας.
Στο δυτικό άκρο της Στερεάς Ελλάδας βρίσκεται αυτή η πολύ όμορφη περιοχή με τη σπουδαία περιβαλλοντική αξία που αποτελεί μάλιστα μια από τις μεγαλύτερες λιμνοθάλασσες της Μεσογείου.
Πάνω στον φυσικό καμβά ενός πλούσιου υγρότοπου, ο επισκέπτης θα συναντήσει έναν αλλιώτικο κόσμο γεμάτο ζωή με εικόνες που μένουν ανεξίτηλες.
Τα δύο ποτάμια, ο Εύηνος και ο Αχελώος δημιουργούν με τις προσχώσεις τους ένα πολύπλοκο υγροτοπικό σύμπλεγμα, μια τεράστια έκταση που σύμφωνα με τον διάσημο αρχαίο γεωγράφο Στράβωνα ονομαζόταν Κυνία. Πλέον, η λιμνοθάλασσα προστατεύεται από τη γνωστή συνθήκη RAMSAR και αποτελεί περιβαλλοντικό πάρκο και οικοσύστημα.
Το μεγαλύτερο βάθος της λιμνοθάλασσας του Μεσολογγίου φτάνει τα 5-6 μέτρα αλλά το μεγαλύτερο μέρος της έχει βάθος που δεν ξεπερνάει το μισό μέτρο.
Κοντά στις ακτές της μάλιστα το βάθος φτάνει το 0,1 του μέτρου και γι’ αυτό είναι πρόσφορος τόπος για αλυκές. Στις όχθες της, επίσης, εμφανίστηκαν μερικοί από τους αρχαιότερους οικισμούς του ελλαδικού χώρου.
Ολόκληρη η μορφολογική ιδιαιτερότητα της περιοχής, η μαγεία του Μεσολογγίου που φτιάχτηκε από τις φερτές ύλες των ποταμών δημιουργούν έναν ιδιαίτερο τόπο που χρειάζεται μέρες για να εξερευνήσεις και να γνωρίσεις καλά.
Βέβαια, στο Μεσολόγγι, ο σύγχρονος πολεοδομικός ιστός έχει επεκταθεί σε βαθμό που έχει επηρεάσει τη φυσιογνωμία του αυθεντικού οικισμού αλλά σώζονται αρκετά παλιά σπίτια που έχουν αναπαλαιωθεί.
Αν επισκεφτείτε την περιοχή, αξίζει φυσικά να γνωρίσετε και τη «νερένια πόλη», 10 χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Μεσολογγίου.
Ο λόγος για το Αιτωλικό, ένα πυκνοκατοικημένο νησάκι, μέσα στη λιμνοθάλασσα Αιτωλικού, που συνδέεται με την ξηρά με δύο πέτρινες πολύτοξες γέφυρες που έχουν χαρακτηριστεί διατηρητέα μνημεία.
