Βαθειά συγκινημένη και συγκινητική, με μια εξομολογητική διάθεση, η Νάνα Μούσχουρη τραγούδησε χτες, βράδυ Πέμπτης, στο κατάμεστο Ηρώδειο.
Με τη μαύρη της τουαλέτα, που είχε δαντελένια διαφάνεια στο μπούστο και τα χέρια, και τα μαύρα της γυαλιά, εμφανίστηκε στη σκηνή.
Είχε προηγηθεί ένα βίντεο με τους σταθμούς της καλλιτεχνικής της πορείας με αποσπάσματα από εμφανίσεις, συναυλίες και φωτογραφίες με τον Μάνο Χατζιδάκι και τον Νίκο Γκάτσο, τον Ζυλ Ντασέν και τη Μελίνα Μερκούρη ως τους μεγάλους διεθνείς φίλους της, όπως είναι ο Σαρλ Αζναβούρ, ο Κουίνσι Τζόουνς, ο Χούλιο Ινγκλέσιας, ο Λέοναρντ Κοέν…
Λίγο πριν την έναρξη μπήκε στο Ηρώδειο ο Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας Προκόπης Παυλόπουλος συνοδευόμενος από τη σύζυγό του Σίσσυ, ο οποίος και χειροκροτήθηκε.
Ηταν επίσης εκεί: η υπουργός Πολιτισμού Λυδία Κονιόρδου, ο αναπληρωτής υπουργός Εξωτερικών Γιώργος Κατρούγκαλος, η πρόεδρος του ΚΙΝΑΛ Φώφη Γεννημάτα, ο πρόεδρος της Ενωσης Κεντρώων Βασίλης Λεβέντης, η η Νατάσσα Καραμανλή συνοδευόμενη από τον γιο της, ο Μίμης Πλέσσας με τη Λουκίλα Καρέρ, ο Σάκης Ρουβάς με την Κάτια Ζυγούλη, η Αννα-Μαρία Γλίξμπουργκ πρώην βασίλισσα της Ελλάδας, η Μαριέττα Γιαννάκου, ο Μάριος Φαγκούλης, ο Μάκης Μάτσας με τη σύζυγό του και πολλοί ακόμα.
Η συναυλία της με τον τίτλο «Εναν μύθο θα σας πω» ήταν φιλανθρωπικού χαρακτήρα καθώς μέρος των εσόδων θα διατεθεί για τους σκοπούς της Ελπίδας: Παρούσα, στην πρώτη σημέρα, πλάι στον πρόεδρο της Δημοκρατίας η Μαριάννα Βαρδινογιάννη, καθώς και άλλα μέλη της οικογένειας.
«Ευχαριστώ πολύ κύριε Πρόεδρε, αγαπητοί φίλοι», ήταν τα πρώτα λόγια της για να συνεχίσει λέγοντας, εμφανώς τρακαρισμένη,«Θα πέσω κάτω από τον τρόμο μου». Μίλησε για την Ελπίδα και την πρόεδρό της, ενώ θύμισε μια ιστορία που της είχε πει ο Λιμπεράτσε, όταν την είδε αγχωμένη: «Τα πρώτα ογδόντα χρόνια είναι δύσκολα», είπε η Νάνα Μούσχουρη και άρχισε το τραγούδι.
Από το «Ενα μύθο θα σας πω» και τις πρώτες ντόπιες επιτυχίες που καθόρισαν την μετέπειτα πορεία της, και τις μεγάλες διεθνείς συναντήσεις της, η Νάνα Μούσχουρη διέκοψε πολλές φορές τη συναυλία της για να μιλήσει στο κοινό. Σε ένα κοινό που χειροκροτούσε δυνατά, φώναζε μπράβο, και εκδήλωνε με κάθε τρόπο την αγάπη και τον σεβασμό του απέναντι σ΄αυτή τη γυναίκα που επί εξήντα χρόνια κάνει με την ίδια αφοσίωση αυτή τη δουλειά.
Μπορεί να μπέρδεψε αρκετές φορές τα λόγια της, λέγοντας μάλιστα «καλύτερα να τραγουδάω παρά να μιλάω». Μπορεί να θύμισε αυτό που της έλεγε ο Γκάτσος τα πρώτα της χρόνια, ότι «τραγουδάς πολύ καλά αλλά δεν καταλαβαίνεις τι λες» (!!!). Μπορεί να συγκινήθηκε και κρατώντας ένα άσπρο μαντήλι να σκούπισε αρκετές φορές τα μάτια της. Μπορεί η φωνή της να μην έφτανε (πια) στις πιο υψηλές νότες. Ωστόσο τίποτα και κανείς δεν θα μπορούσε ποτέ να αμφισβητήσει τη δύναμη, το πείσμα, τη θέληση και την γοητεία αυτής της γυναίκας που διανύοντας την ένατη δεκαετία της ζωής της, στεκόταν εκεί πάνω, και τραγουδούσε επί δύο ώρες, μπροστά σε ένα κοινό που γέμισε για πολλοστή φορά το Ηρώδειο.
Ως το τελευταίο τραγούδι, το επικό «Χάρτινο το φεγγαράκι», η Νάνα Μούσχουρη έκανε την μουσική της διαδρομή κυρίως μέσα από τα τραγούδια του Μάνου Χατζιδάκι. Στη συνέχεια ενθουσίασε το κοινό με το «Θά ρθει άσπρη μέρα και για μας» του Σταύρου Ξαρχάκου που καταχειροκροτήθηκε, την «11η εντολή» του Γιώργου Χατζηνάσιου, αλλά και μια σειρά από ξένες επιτυχίες της, τραγούδια από κινηματογραφικές ταινίες που αγάπησε, τραγούδια του Μπομπ Ντύλαν, της Εμι Γουάινχαουζ, του Σαρλ Αζναβούρ, του Λέοναρντ Κοέν.
Ευχαριστώντας ξανά και ξανά το κοινό, η Νάνα Μούσχουρη μίλησε για τους νέους και το μέλλον, θέλοντας με τον τρόπο της να δώσει τη σκυτάλη… Το βέβαιο είναι πως έχει αφήσει το δικό της χνάρι, το δικό της σημάδι σ΄αυτό που λέγεται μουσική, μαζί με τα μαύρα γυαλιά της…
Πηγή
