Ας αρχίσουμε από τα αυτονόητα. Αν απόψε νικήσει ο Παναθηναϊκός σε καμία περίπτωση αυτό δεν θα σημαίνει ότι έγινε καλύτερη ομάδα από τον Ολυμπιακό και πως δεν έχουν (ακόμα) μεγάλη διαφορά.
Όμως δεδομένου ότι εδώ δεν έχουμε να κάνουμε με μια σειρά αγώνων αλλά με ένα νοκ άουτ παιχνίδι 40 (ίσως και παραπάνω) λεπτών οι Πράσινοι αυξάνουν σε μεγάλο βαθμό τις ελπίδες τους.
Σαφέστατα πάντως και οι δύο ομάδες για να φτάσουν κοντά στο ζητούμενο που είναι η νίκη θα πρέπει πρώτα να νικήσουν τον…εαυτό τους.
Είναι κλειδί για τον ημιτελικό (με χαρακτήρα τελικού) για κάθε ομάδα να μπορέσει να βάλει στην άκρη τα όποια κακώς κείμενα και να αυγατίσει στη διάρκεια του αγώνα τα όποια προτερήματά της.
Ο Παναθηναϊκός και ο κόουτς Ράντονιτς γνωρίζουν πρώτοι απ’ όλους ότι η ομάδα τους υστερεί σημαντικά από τον Ολυμπιακό όμως εάν καταφέρουν να παίξουν όπως στο πρώτο ημίχρονο με τον Κολοσσό Ρόδου αυξάνουν αυτόματα τις πιθανότητες επιτυχίας τους.
Διότι απέναντι σε ένα εξαιρετικό σύνολο με αρχές όπως η νησιώτικη ομάδα του Ηλία Παπαθεοδώρου οι Πράσινοι έκαναν ένα από τα κορυφαία ημίχρονα τους εφέτος δείχνοντας ότι έχουν μπεί απόλυτα στο κλίμα της διοργάνωσης. Και το πιο θετικό ήταν ότι στην εναλλαγή Παπαγιάννη με Γκουντάιτις ο Παναθηναϊκός δεν έχανε κάτι ούτε άλλαζε εικόνα. Το συγκεκριμένο δίδυμο θα έχει την πιο δύσκολη αποστολή απόψε (βαρέα και ανθυγιεινά) απέναντι στον Μουσταφά Φάλ και τους ψηλούς του Ολυμπιακού και το πόσο θα φανούν ανταγωνιστικοί θα καθορίσει σε μεγάλο βαθμό το αποτέλεσμα του αγώνα.
Ο Ντέγιαν Ράντονιτς που βρίσκεται υπό πίεση (με τον όνομα του Ιταλού ομοσπονδιακού τεχνικού Τζιανμάρκο Ποτσέκο να φιγουράρει όλο και περισσότερο στα ΜΜΕ τις τελευταίες μέρες ως ο αντικαταστάτης του Μαυροβούνιου τεχνικού) παίζει το τελευταίο του χαρτί και το πιο βασικό είναι να καταφέρει να πείσει τους παίκτες του να παίξουν (και) για αυτόν και κυρίως να τους εμπνεύσει να αγωνιστούν με πάθος αλλά και καθαρό μυαλό για 40 λεπτά.
Αυτό είναι και το μεγαλύτερο κίνητρο για τον Παναθηναϊκό εάν θέλει να περάσει στον τελικό του κυπέλλου. 
Το φαβορί
Ο Ολυμπιακός έχει εξίσου δύσκολο έργο καθώς πρέπει να διαχειριστεί τον τίτλο του απόλυτου φαβορί (τα αγωνιστικά κατορθώματα του εδώ και 4-5 μήνες είναι αυτά που του προσέδωσαν αυτόν τον τίτλο) χωρίς να χάσει το μυαλό του και το στόχο του που είναι να μείνει 101% προσηλωμένος στο πλάνο του Γιώργου Μπαρτζώκα και να μην χαρίσει καμία κατοχή, καμία μπάλα χωρίς μάχη μέχρι εσχάτων, να πηγαίνει σε κάθε φάση σαν να είναι η τελευταία ενός τελικού και να κρίνεται το τρόπαιο. Να μην παρασυρθεί από καμία διαφορά είτε υπέρ είτε κατά του μέσα στον αγώνα και να μην αποκλίνει από το πλάνο. Με τον Άρη στον προημιτελικό (μια ομάδα με αρχές που παίζει στο 150% των δυνατοτήτων του στην άμυνα) από το 20-0 στην αρχή, που μετέτρεψε το 4-4 σε 20-4, μέχρι το φινάλε να διατηρήσει τη σοβαρότητα του σε άμυνα και επίθεση φτάνοντας μέχρι την τελευταία κόρνα της γραμματείας, σχεδόν στο ίδιο τέμπο.
Έβλεπες τον κόουτς Μπαρτζώκα ακόμα και να δυσανασχετεί σε μια χαμένη επίθεση ή μια κακή άμυνα, αλλά αυτό είχε να κάνει με τη γενικότερη αντιμετώπιση του παιχνιδιού και όχι με επιθυμία να νικήσει με 20-30 πόντους τον αντίπαλο. 
Καθώς είτε κόντρα στον (τωρινό) Άρη είτε απέναντι στη Μπαρτσελόνα και τη Ρεάλ Μαδρίτης ο κόουτς Μπαρτζώκας θέλει σε κάθε φάση να βγαίνει η προετοιμασία που έχουν κάνει με τους παίκτες του και ας μην καταλήξει πάντα στο καλάθι (στην επίθεση) ή σε ένα κόψιμο ή κλέψιμο (στην άμυνα).
Όπως και να έχει ο αποψινός ημιτελικός των «αιωνίων» κρατάει το ενδιαφέρον σε πολύ υψηλό επίπεδο.
Πηγή
