Οι δηλώσεις του Πάλμερ – Μπράουν:
«Ακόμα νιώθω την παρουσία του. Νιώθω ότι με προσέχει. Το ντουλάπι του ήταν ακριβώς δίπλα στο δικό μου. Είναι ακόμα, αλλά απλώς δεν είναι εκεί.
Την ημέρα που ενσωματώθηκε στην προετοιμασία μας στην Αυστρία, κάθισε δίπλα μου στο μεσημεριανό τραπέζι και ένιωσα απλώς την αγγλική του ενέργεια.
Ήμουν στην Αγγλία στο παρελθόν (με τη Μάντσεστερ Σίτι), οπότε ήξερα ότι θα έκανα κλικ με το μπλα μπλα του. Αλλά απλώς έκανε τα πάντα πιο εύκολα — ήταν ένα ανοιχτό βιβλίο, τόσο ειλικρινής με όλους γύρω του. Αν δεν ήσασταν στη συζήτηση, πείτε για παράδειγμα ότι μόλις είχατε μπει στο χώρο, θα έριχνε ένα μικρό αστείο για να σας κάνει να νιώσετε ευπρόσδεκτοι.
Προφανώς, έχουμε ένα σωρό διαφορετικές εθνικότητες στο σύλλογο και το να τον βλέπεις να ανακατεύεται με οποιαδήποτε ομάδα ανθρώπων, ήταν κάτι τόσο ξεχωριστό. Δεν μπορώ καν να το περιγράψω. Τον ζήλευα που μπορούσε να το κάνει αυτό, και αυτός είναι ένας από τους λόγους για τους οποίους ξέρω ότι όλοι τον αγαπούσαν».
Για τις τελευταίες αναμνήσεις που είχε από αυτόν: «Ήταν τα γενέθλια του γιου του. Και έχουμε πάντα αυτό το εσωτερικό αστείο στην ομάδα για τον “Πατέρα της Χρονιάς”. Δεν έχω παιδί, αλλά αυτοί (ο Μπάλντοκ και ο Γερεμέγεφ) έχουν. Οπότε είπαμε «Συγχαρητήρια — Πατέρας της Χρονιάς», λόγω των γενεθλίων. Είπε, “Ναι, αλλά είναι μ@@@κία που δεν είμαι εκεί”, και τότε μας είπε ότι είχε πτήση για το σπίτι την επόμενη μέρα μετά την προπόνηση. Αυτή είναι η τελευταία ανάμνηση που έχω από αυτόν”.
Για το πώς ένιωσε όταν έμαθε την τραγική είδηση: “Ξαφνικά δέχθηκα μια κλήση από τον Μάγκνουσον που με ρωτούσε αν ξέρω τον αριθμό της συντρόφου του, επειδή έβγαινα μαζί τους. Ρώτησα γιατί και μου είπε. Τότε είπα. Αποκλείεται, τι εννοείς πνίγηκε; Τι μου λες;
Ήμουν χαμένος, πραγματικά μπερδεμένος. Ο Μάγκνουσον μου είπε ότι θα πήγαινε στο σπίτι, έμεναν κοντά. Ήταν μια από τις πιο σκοτεινές μέρες της ζωής μου που πήγα εκεί και έβλεπα τους πάντες. Δεν υπήρχαν λόγια που θα μπορούσαν να ειπωθούν που θα έκαναν κάποιον να νιώσει διαφορετικά“.
Για το πώς είναι η συνέχεια στον Παναθηναϊκό: «Αυτή είναι μια καλή ερώτηση γιατί είναι δύο μέρες προπονήσεων που απέχουν πολύ από αυτό που ήταν συνήθως. Προφανώς, όλοι θρηνούν για την απώλειά του με τον τρόπο τους, και στην πραγματικότητα το ποδόσφαιρο συνεχίζεται.
Αλλά δεν μου φαίνεται σωστό, τουλάχιστον για μένα. Ξέρω τους συμπαίκτες μου και θα βάλω τα δυνατά μου για να πάω μπροστά. Αλλά, για μένα, δεν βλέπω τον εαυτό μου να προχωράω και να παίζω ξανά ποδόσφαιρο ευτυχισμένος. Δεν έχω νιώσει ποτέ ξανά έτσι».//ΓΡ
