Σε ηλικία 79 ετών, έφυγε από τη ζωή ο πρώην πρόεδρος του Πακιστάν στρατηγός Περβέζ Μουσάραφ.
Σύμφωνα με πακιστανικά μέσα ενημέρωσης, πέθανε έπειτα από μακρά ασθένεια σε νοσοκομείο στο Ντουμπάι.
Ο Στρατηγός Περβέζ Μουσάραφ, υπήρξε πρόεδρος του Πακιστάν από το 1999 ως την παραίτησή του, το 2008.
Η στρατιωτική του καριέρα ξεκίνησε από τη Στρατιωτική Ακαδημία της χώρας του, το 1961 και συνεχίστηκε στο Ηνωμένο Βασίλειο. Έγινε Αρχηγός του Στρατού το 1998 και ντε φάκτο αρχηγός της κυβέρνησης του Πακιστάν, με αναίμακτο στρατιωτικό πραξικόπημα, στις 12 Οκτωβρίου του 1999. Το πραξικόπημα έγινε μετά την απόφαση να απολυθεί από τον Πρωθυπουργό Ναγουάζ Σαρίφ ο Μουσάραφ από τη θέση του Αρχηγού του Στρατού. Οι οπαδοί του Μουσάραφ κατέλαβαν το αεροδρόμιο και ο Σαρίφ ανατράπηκε , τέθηκε σε περιορισμό στην οικία του και εξορίστηκε. Στις 20 Ιουνίου του 2001 ορκίστηκε ο 13ος Πρόεδρος της χώρας, σύμφωνα με την wikipedia.
Το 2000 το Ανώτατο Δικαστήριο ζήτησε τη διεξαγωγή εκλογών και ο Μουσάραφ διεξήγαγε δημοψήφισμα (30 Απριλίου 2002), που παρέτεινε τη θητεία του. Η συμμετοχή στο δημοψήφισμα ήταν ισχνή. Ακολούθησαν οι βουλευτικές εκλογές του Οκτωβρίου του 2002, στις οποίες το προσκείμενο στο Μουσάραφ κόμμα, PML-Q, κέρδισε την πλειοψηφία στη Βουλή. Την 1η Ιανουαρίου του 2004, ο Μουσάραφ έλαβε ψήφο εμπιστοσύνης και επισημοποιήθηκε ως πρόεδρος, με θητεία που θα έληγε τον Οκτώβριο του 2007.
Στο διπλωματικό τομέα, τήρησε μετριοπαθή πολιτική και συνετέλεσε στη δημιουργία καλύτερων σχέσεων με την Ινδία. Οι δυτικές χώρες τον θεωρούσαν επίσης μετριοπαθή ηγέτη. Στις 14 Δεκεμβρίου του 2003 εκδηλώθηκε τρίτη αποτυχημένη απόπειρα δολοφονίας του με βόμβα, στο Ραβαλπίντι. Στις 25 Δεκεμβρίου του 2003, δυο βομβιστές αυτοκτονίας επιχείρησαν να τον σκοτώσουν αλλά απέτυχαν. Σκοτώθηκαν 16 περαστικοί[3] .Το Νοέμβριο του 2002, ο Μουσάραφ παρέδωσε εξουσίες στο νεοεκλεγέν Κοινοβούλιο και Πρωθυπουργός εξελέγη από την Εθνοσυνέλευση ο Μιρ Ζαφαρουλάχ Χαν Τζαμαλί.
Ο Μουσάραφ ήταν υποψήφιος ξανά για την προεδρία και επανεξελέγη σύμφωνα με ανεπίσημα αποτελέσματα, στις προεδρικές εκλογές στις 6 Οκτωβρίου του 2007, με μεγάλη πλειοψηφία.
Η εκλογή του έγινε από επαρχιακούς και ομοσπονδιακούς νομοθέτες (συνολικά 1.170) και ο Μουσάραφ έλαβε 671 ψήφους έναντι μόλις 8 για τον Γουατζιχουντίν Αχμέντ. Έξι ψήφοι ήταν άκυροι.
Εξαιτίας των συνεχών βίαιων συγκρούσεων, όπως και της μη επικύρωσης της επανεκλογής του από το Ανώτατο Δικαστήριο, ο Μουσάραφ κήρυξε τη χώρα σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης[5] στις 3 Νοεμβρίου του 2007. Στις 28 του ιδίου μήνα παραιτήθηκε από τη θέση του Αρχηγού Στρατού. Μία μέρα μετά ορκίστηκε ξανά για τη δεύτερη θητεία του, αυτή τη φορά φορώντας πολιτικά ρούχα. Στις 24 Νοεμβρίου του 2007 η επανεκλογή του στο προεδρικό αξίωμα επιβεβαιώθηκε από την Εκλογική Επιτροπή του Πακιστάν. Στις 15 Δεκεμβρίου του 2007 ήρε την κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.
Το Λαϊκό Κόμμα του Πακιστάν και ο Μουσουλμανικός Σύνδεσμος συμφώνησαν στις 7 Αυγούστου του 2008 στην αποπομπή του Μουσάραφ. Στις 18 Αυγούστου του 2008 έπειτα από πίεση από την κυβέρνηση συνασπισμού, η οποία τον κατηγόρησε για παραβίαση του Συντάγματος και κατάχρηση εξουσίας, ο Μουσάραφ ανακοίνωσε σε τηλεοπτικό διάγγελμα την παραίτησή του από το αξίωμα του Προέδρου. Εντός 30 ημερών θα εκλεγόταν άμεσα άλλος πρόεδρος. Η παραίτησή του γιορτάστηκε από χιλιάδες Πακιστανούς στους δρόμους. Προσωρινός πρόεδρος ανέλαβε ο πρόεδρος της Γερουσίας, Μουχάμαντ Μιαν Σούμρο.
