Την Κυριακή 15 Ιουνίου 2014 συνήλθε στην Αίθουσα της Γερουσίας της Βουλής η Τακτική Γενική Συνέλευση των Ελλήνων τ. Βουλευτών και Ευρωβουλευτών κι έβγαλε ψήφισμα για τη προστασία της ελληνικής γλώσσας το οποίο έχει ως εξής:
Αποτελεί κοινό τόπο και κοινή ευθύνη ότι η βαθιά και πολύπλευρη κρίση θεσμών και αξιών που διέρχεται η χώρα μας οφείλεται προεχόντως στο σοβαρό έλλειμμα Ανθρωπιστικής και Κλασικής παιδείας, κυρίαρχο συστατικό της οποίας είναι η Ελληνική γλώσσα.
Τα καίρια πλήγματα που υπέστη τις τελευταίες δεκαετίες η γλώσσα μας, μετά τις αλλεπάλληλες εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, από διαφορετικές κυβερνήσεις, την οδήγησαν στο σημερινό ολισθηρό κατήφορο κακοποίησής της, όπως διαπιστώνουμε καθημερινώς: με τους βαρβαρισμούς και σολοικισμούς, την παραμορφωτική εκφορά λόγου που ακούμε ακόμη και από παρουσιαστές ειδήσεων της δημόσιας τηλεόρασης, την αυξανόμενη χρήση ξενόφερτων λέξεων, την αδυναμία έκφρασης της νεολαίας – και όχι μόνο – λόγω του εξαιρετικά φτωχού, 800 περίπου λέξεων, λεξιλογίου, που χρησιμοποιεί καθημερινά.
Με την συνεχιζόμενη συρρίκνωση της Νεοελληνικής μετά από την αποκοπή της από την Αρχαία ελληνική (ύστερα από την κατάργηση της διδασκαλίας των αρχαίων ελληνικών στο γυμνάσιο) η γλώσσα μας έχει καταστεί πλέον ένα γλωσσικό μόρφωμα επικοινωνιακού και μόνο χαρακτήρα. Αλλά η γλώσσα – ιδιαίτερα μάλιστα η Ελληνική – δεν είναι μόνο μέσο επικοινωνίας αλλά μέσον έκφρασης, εργαλείο σκέψης, διανόησης, πρόσβασης στην γνώση, φορέας πολιτισμού και ιστορικής μνήμης, μέσον έκφρασης του ψυχισμού και του πνευματικού επιπέδου ενός λαού αλλά και το βασικό δομικό υλικό όλων των κατασκευών στο χώρο του πνεύματος.
Και όλα αυτά θα είχαν αποφευχθεί αν δεν είχε καταργηθεί η συνταγματική προστασία της γλώσσας μας, που υπήρχε μέχρι το Σύνταγμα του 1975. Προστασία μάλιστα που υπάρχει σε άλλες χώρες, ακόμα και αν αυτές δεν έχουν την δική μας βαριά γλωσσική κληρονομιά (όπως π.χ. Γαλλία, Ρωσία, Ισπανία, Γερμανία, Ιαπωνία, Κορέα, Κίνα, Αίγυπτος κλπ). Επ’ ευκαιρία ας σημειωθεί: Στην Ιταλία ιδρύθηκαν πρόσφατα εκατοντάδες κλασικά λύκεια (όπου διδάσκονται αρχαία ελληνικά παράλληλα με τα λατινικά).
Στην Βρετανία αποφασίστηκε από το 2014 η εισαγωγή στα δημόσια δημοτικά τους σχολεία των αρχαίων ελληνικών με το σκεπτικό ότι βοηθούν τα παιδιά να μάθουν σε βάθος, να σκέπτονται και να χειρίζονται σωστά την αγγλική. Στην Αυστραλία καθιερώθηκε ήδη η υποχρεωτική διδασκαλία της ελληνικής ως δεύτερης (κατ’ επιλογήν) γλώσσας μετά τα αγγλικά. Πρόσφατα δε και στα σχολεία των ΗΠΑ εισήχθη επιτέλους η ελληνική ως κατ’ επιλογήν γλώσσα.
Ενόψει τούτων είναι αναγκαία, όσο ποτέ άλλοτε, σήμερα η διασφάλιση του ε ν ι α ί ο υ της γλώσσας μας από την εποχή του Ομήρου μέχρι των ημερών μας, ως κυρίαρχου στοιχείου της εθνικής μας οντότητος, του ευρωπαϊκού πολιτισμού και της παγκόσμιας διανόησης. Είναι πλέον επιβεβλημένη η χάραξη μιας εθνικής πολιτικής για την Παιδεία που θα ασκείται από ένα συνταγματικά κατοχυρωμένο Συμβούλιο προσωπικοτήτων εκλεγόμενο με ηυξημένη πλειοψηφία από την Βουλή των Ελλήνων.
Αποτελεί χρέος της χώρας μας, έναντι του εαυτού της αλλά και της ανθρωπότητας, να ηγηθεί μιας προσπάθειας επανόδου στα ανθρωπιστικά γράμματα που είναι η πεμπτουσία της Εκπαίδευσης, της Παιδείας, του Ελληνικού Πολιτισμού και του Ελληνικού Λόγου. Είναι υπέρτατο καθήκον όλων μας όχι μόνο να προστατεύσουμε αλλά και να προαγάγουμε και διαδώσουμε με όλες μας τις δυνάμεις την γλώσσα μας.
Αν συνεχισθεί ο σημερινός κατήφορος, οι κάτοικοι της χώρας μας μετά από κάποια χρόνια δεν θα γνωρίζουν ελληνικά, όπως συνέβη με τους Ποσειδωνιάτες στο ανέκδοτο ποίημα του Καβάφη. Η εθνική μας κυριαρχία δεν κινδυνεύει τόσο από τους δανειστές μας όσο από το ενδεχόμενο να χαθεί η γλώσσα μας, η οποία όπως είπε ο Καζαντζάκης, είναι η αληθινή πατρίδα μας! Αν η γλώσσα μας χαθεί, χάνεται και ο λαός μαζί της!
ΨΗΦΙΣΜΑ
Με την πάροδο του χρόνου πολλαπλασιάζονται τα περιστατικά κακοποίησης της ελληνικής γλώσσας παρά τις προσπάθειες της Ακαδημίας Αθηνών, των Πανεπιστημίων και ορισμένων συνειδητών εργατών της εκπαιδευτικής μας κοινότητας. Η αδιαφορία των πολλών, μπροστά στο φαινόμενο του βιασμού και της απαξίωσης της ελληνικής γλώσσας και η σταδιακή περιθωριοποίησή της σε κρίσιμους τομείς της επιστημονικής αλλά και της καθημερινής μας ζωής, ιδιαίτερα μας προβληματίζει.
Μας προβληματίζει η ανεύθυνη και ασυνείδητη εγκατάσταση μιας ξένης γλώσσας ως γλώσσας επικοινωνίας στις διοικήσεις των τραπεζών, σε ορισμένους κυβερνητικούς χώρους, στη δημόσια διοίκηση και η με αφόρητο πιθηκισμό κατακλυσμιαία παρουσία της στο εμπόριο, τον τουρισμό, τη διαφήμιση και τα Μ.Μ.Ε.. Ανησυχούμε με την άλογη εισβολή στο λεξιλόγιο, ιδίως των νέων ανθρώπων, με ένα ευτελή μιμητισμό, ξένων λέξεων και όρων πολλές φορές υποδεέστερων σε εννοιολογική πληρότητα ως προς το ακριβές περιεχόμενό τους, έναντι εκείνων της πλούσιας μητρικής μας γλώσσας.
Ιδίως αυτή την περίοδο της πληροφορικής, των νέων τεχνολογιών και της μόνιμης εγκατάστασης σε κάθε ελληνικό σπίτι των ποικίλων διαδικτυακών και τηλεοπτικών προγραμμάτων, ουσιαστικά μέσων επιβολής της κυρίαρχης ξένης γλώσσας, οι κίνδυνοι αποδυνάμωσης της δικής μας γλώσσας, του μοναδικού αυτού μέσου επιβίωσης επί χιλιετίες της φυλής και του Έθνους μας, είναι πλέον ορατοί. Ήρθε επομένως η ώρα της ιστορικής αντίστασης. Αντίστασης στην επιπόλαια και ανεύθυνη προσχώρηση στους πάσης μορφής γλωσσικούς πιθηκισμούς που σαρώνουν την Χώρα. Ήρθε η ώρα αυτή η παρούσα πολιτεία να καταλάβει τι διακυβεύεται και να αναλάβει τις τεράστιες ευθύνες της.
[Η γλώσσα ασφαλώς δεν καθορίζεται ούτε αστυνομεύεται με νόμους. Διαμορφώνεται ανάλογα με τις διαχρονικές ανάγκες του λαού. Οι ανάγκες όμως του Λαού καθορίζονται στην εποχή μας «ελεύθερα»; ή από την ασυδοσία των ΜΜΕ, των επιτήδειων, της τρέλας του συρμού και των συμφερόντων της αγοράς;]Ως εκ τούτου, η προστασία της ελληνικής γλώσσας είναι τώρα, σήμερα… χθες, η ύψιστη εθνική ανάγκη.
Οι Έλληνες τ. Βουλευτές και Ευρωβουλευτές αισθανόμενοι τους κινδύνους και τις συνέπειες από την συνέχιση μιας εγκληματικής συμπεριφοράς όλων όσοι έχουν αντίληψη της σημασίας των κινδύνων για Την επιβίωση του Έθνους των Ελλήνων, καλούν σε ουσιαστική συμπαράταξη και συστηματική πανεθνική προσπάθεια για την άμεση αντιμετώπιση ενός φαινομένου που παράλληλα βλάπτει και αστόχαστα ατιμάζει την ιστορία μας.
http://agrinioreport.com/
