Δεν έχουν τέλος οι αποκαλύψεις για τον Πέτρο Φιλιππίδη και την αντιεπαγγελματική συμπεριφορά του που πολλές φορές προσέβαλε τη γενετήσια αξιοπρέπεια σύμφωνα με τις καταγγελίες της Άννας- Μαρίας Παπαχαραλάμπους, της Πηνελόπης Αναστασοπούλου και της Λένας Δροσάκη.
Οι καταγγελίες των πασίγνωστων Ελληνίδων ηθοποιών κατά του Πέτρου Φιλιππίδη έγιναν στο Πειθαρχικό Συμβούλιο του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) με τις τρεις γυναίκες να ζητούν την οριστική διαγραφή του συναδέλφου τους από το Σωματείο.
H Άννα Μαρία Παπαχαραλάμπους στην καταγγελία της ανέφερε μεταξύ άλλων: «Το 2000 κατά τη διάρκεια της συνεργασίας μας, ο καταγγελλόμενος σταδιακά με απομόνωσε με διάφορα τεχνάσματα από τα υπόλοιπα μέλη του θιάσου και φρόντισε να έχω δικό μου καμαρίνι με την πρόφαση ότι θα ερμήνευα τον βασικό γυναικείο ρόλο του έργου. Το καμαρίνι αυτό βρισκόταν ακριβώς δίπλα στο δικό του. Ο ίδιος είχε τα κλειδιά του καμαρινιού μου καθ’ όλο το χρονικό διάστημα της συνεργασίας μας, μπαινοβγαίνοντας στο καμαρίνι χωρίς να χτυπά την πόρτα μου και ορισμένες φορές κλειδώνοντας την πόρτα πίσω όπως έμπαινε ο καταγγελλόμενος προέβη επανειλημμένα σε σοβαρές πράξεις προσβολής της γενετήσιας αξιοπρέπειάς μου και όχι μόνο.» Και συνεχίζει σοκάροντας: «Αρκετές φορές εισερχόταν στο καμαρίνι μου, ενώ βρισκόμουν μέσα σε αυτό με κλειστή την πόρτα, κατέβαζε το παντελόνι του και ουρούσε επιδεικτικά στον νιπτήρα του καμαρινιού μου, ο οποίος βρισκόταν ακριβώς πίσω από εκεί που καθόμουν (σημειώνω ότι ο ίδιος είχε τουαλέτα στο δικό του καμαρίνι). Ο καταγγελλόμενος με παρενοχλούσε και εκτός θεάτρου με διάφορους τρόπους, όπως παρακολουθώντας με και προκαλώντας μου μια συνεχή ανησυχία».
Η Λένα Δροσάκη κατήγγειλε τι βίωσε η ίδια στα 24 της όταν ήταν ακόμη φοιτήτρια στη δραματική σχολή.
«Κατά τη διάρκεια του πρώτου έτους γνώρισα τον καταγγελλόμενο στο πλαίσιο των επισκέψεων που διοργάνωσε η σχολή μου. Ο καταγγελλόμενος έδειξε από την πρώτη στιγμή ενδιαφέρον για το πρόσωπό μου και με προσέγγισε με έναν τρόπο που αρχικά μου φάνηκε εντελώς φιλικός και καλοπροαίρετος. Πολύ σύντομα όμως άρχισε να αλλάζει συμπεριφορά και να με παρενοχλεί σεξουαλικά, στην αρχή πιο διακριτικά και στη συνέχεια με ολοένα και πιο ανάρμοστο τρόπο. Έφτασε στο σημείο να με παίρνει τηλέφωνο και να αυτοϊκανοποιείται ενώ ταυτόχρονα μου απηύθυνε χυδαίες εκφράσεις και με ρωτούσε πιεστικά “πότε θα του κάτσω”. Εγώ σε όλα αυτά αντιδρούσα και προσπαθούσα να ανακόψω αυτή τη χυδαία συμπεριφορά του, αλλά με ευγένεια. Κάποια στιγμή άρχισε να με απειλεί ανοιχτά ότι αν δεν του κάτσω θα φροντίσει ώστε να μην περάσω ως φοιτήτρια τις εξετάσεις του υπουργείου.»
«Την ημέρα των εξετάσεών μου και ενώ περίμενα έξω από το θέατρο τη σειρά μου να εξεταστώ εμφανίστηκε μπροστά μου ο καταγγελλόμενος και με ρώτησε για πολλοστή φορά “αν θα του κάτσω”! Εγώ τρομοκρατήθηκα και έχασα τα λόγια μου. Όταν έφτασε η σειρά μου και ανέβηκα στη σκηνή για να εξεταστώ, είδα τον καταγγελλόμενο να εισέρχεται στην αίθουσα του θεάτρου και να κατευθύνεται προς το μέρος της εξεταστικής επιτροπής χαιρετώντας εγκάρδια και συνομιλώντας θερμά με τα μέλη της. Δεν πέρασα στις εξετάσεις του Υπουργείου, αν και, για να είμαι απολύτως σαφής, δεν μπορώ να ξέρω κατά πόσο αυτό οφείλεται σε ενέργειες του καταγγελλόμενου ή στο γεγονός ότι η απόδοσή μου δεν ήταν επιθυμητή κυρίως λόγω της ταραχής που μου είχε προκληθεί.»
Και συνεχίζει: «Το 2019 και έχοντας τιμηθεί με το βραβείο “Μελίνα Μερκούρη”, η Κάτια Δανδουλάκη μου πρότεινε να συμμετάσχω στην παράσταση “Έγκλημα στο Όριεντ Εξπρές”. Όταν πληροφορήθηκα ότι σκηνοθέτης της παράστασης θα ήταν ο καταγγελλόμενος, αρνήθηκα ευγενικά στην κυρία Δανδουλάκη. Όταν η ίδια επέμεινε, δέχτηκα να συμμετάσχω. Τις πρώτες μέρες ο καταγγελλόμενος είχε κόσμια συμπεριφορά προς το πρόσωπό μου, πολύ σύντομα αυτό άλλαξε. Δεν άργησαν να κάνουν την εμφάνισή τους παρενοχλήσεις, σκηνές ζηλοτυπίας, ξεσπάσματα οργής και ταπεινωτικές προσβολές προς το πρόσωπό μου, χωρίς να του έχω ποτέ δώσει το παραμικρό δικαίωμα.»
Η Πηνελόπη Αναστασοπούλου γνώρισε τον Πέτρο Φιλιππίδη στα 28 της χρόνια όταν είχε τελειώσει τη δραματική σχολή καθώς ο ίδιος είχε εκφράσει επιθυμία να συνεργαστούν.
«Ο καταγγελλόμενος ζήτησε να τον συναντήσω βράδυ στο θέατρο, στο οποίο ήταν θιασάρχης. Όταν έφτασα στο θέατρο ο καταγγελλόμενος με υποδέχτηκε και μου είπε να περάσω στο καμαρίνι του. Ξεκίνησε να με ρωτάει πράγματα για μένα και μετά από λίγο διαπίστωσα ότι είχε ανοίξει διάπλατα τα πόδια του, είχε βάλει και τα δυο του χέρια μέσα στο παντελόνι του, ακριβώς στη γενετήσια περιοχή, και κάνοντας παλινδρομικές κινήσεις χάιδευε τα γεννητικά του όργανα. Ένιωθα άβολα αλλά αυτό δεν έδειχνε να τον ενδιαφέρει, παρά συνέχισε να έχει τα χέρια του μέσα στο παντελόνι, κάνοντας κινήσεις και τρίβοντας την περιοχή. Τρομοκρατήθηκα και προσπαθούσα να κάνω πως δεν καταλαβαίνω, εστιάζοντας αλλού το βλέμμα μου. Η διάρκεια που κράτησε αυτό που έκανε, καθώς και εκείνο το μειδίαμα που δεν θα ξεχάσω ποτέ, έδειχναν πως ενώ καταλάβαινε ότι ένιωθα άβολα, μάλλον αυτό τον εξίταρε περισσότερο. Προφασίστηκα μια δικαιολογία για να φύγω από το καμαρίνι του και από το θέατρο, ευτυχώς χωρίς αυτός να αντιδράσει.»
