Η Σταματίνα Τσιμτσιλή έδωσε συνέντευξη στο περιοδικό «Τηλεθεατής» και αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, στις νέες συνθήκες που βιώνει και η δική της οικογένεια λόγω της εξάπλωσης του κορωνοϊου στη χώρα μας σε συνδυασμό με τα μέτρα απαγόρευσης κυκλοφορίας που έχουν ληφθεί.
«Νομίζω ότι είναι καιρός για ενδοσκόπηση και ο καθένας μας να κάνει αυτοκριτική. Πολλές φορές αναλωνόμαστε σε ανούσια πράγματα, ενώ τα ουσιαστικά όπως η υγεία μας ή μια βόλτα με τους αγαπημένους μας, χωρίς περιορισμούς και ειδικές άδειες, τελικά είναι ένα πολύτιμο αγαθό» σημείωσε χαρακτηριστικά η η παρουσιάστρια της πρωινής εκπομπής του Alpha, «Happy Day»., προσθέτοντας πως «προσπαθώ σε προσωπικό επίπεδο να κάνω περισσότερη δουλειά με τον εαυτό μου, για το τι είναι σημαντικό και τι όχι. Πολλές φορές πέφτω στην παγίδα τού να αναλώνομαι σε χαζομάρες της καθημερινότητας».
Με τα τρία παιδιά πώς διαχειρίζεστε την κατάσταση;
Στις κόρες μου έχω εξηγήσει στο περίπου τι συμβαίνει. Δεν είναι όμως δυνατόν να αντιληφθούν γιατί συμβαίνει και δεν θέλω να τις τρομοκρατήσω. Όμως, δεν μπορώ και να μην τους εξηγήσω γιατί δεν βγαίνουν καθόλου από το σπίτι. Έχω τρία παιδάκια γεμάτα ενέργεια, που με κάποιο τρόπο πρέπει να περάσουν ωραία, να μη στεναχωριούνται και να διατηρήσουν την επαφή τους με το σχολείο. Δεν είναι πάντα εύκολο αυτό. Ο συνεχής εγκλεισμός δημιουργεί εντάσεις.
Βλέπετε όμως τον μπαμπά στο σπίτι…
Ευτυχώς, μέσα σε αυτές τις συνθήκες ο Θέμης, ενώ τις καθημερινές το ωράριο του ήταν 8 το πρωί με 10 το βράδυ, τώρα είναι στο σπίτι και δουλεύει. Παρότι δουλεύει πολύ, έχουμε την ευκαιρία να τον δούμε, να φάμε όλοι μαζί το μεσημέρι. Όλοι πρέπει να σκεφτόμαστε γιατί συμβαίνουν όλα αυτά και να βλέπουμε τον τελικό στόχο. Για να δούμε και το φως στο τούνελ.
Έρχονται στιγμές που πελαγώνετε με τις νέες συνθήκες διαβίωσης;
Δεν υπάρχουν μαγικές λύσεις και πολλές φορές πελαγώνω. Η μεγάλη μου κόρη, που έχει γενέθλια 1η Μαίου, μου είπε – και έμεινα μετέωρη να την κοιτάζω – “μαμά, στα γενέθλια μου θα είμαστε ακόμη στο σπίτι ή θα μπορέσω να είμαι στο σχολείο και να κόψω τούρτα;”. Απάντησα, “αγάπη μου έχουμε καιρό μέχρι τότε. Σκέψου τα παιδάκια που έχουν τώρα γενέθλια και είναι στο σπίτι. Εσύ έχεις και μια ελπίδα”. Προσπαθώ ούτε στον κόσμο μου να είμαι αλλά ούτε να τα στεναχωρώ και να τα τρομοκρατώ.
