Είναι οι άνθρωποι που κοίταξαν κατάματα τον θάνατο. Είναι εκείνοι που είδαν το τέλος να έρχεται επάνω τους με 160 χιλιόμετρα χωρίς να μπορούν να αντιδράσουν.
Είναι αυτοί που κρατούσαν το πηδάλιο του τρόμου στις μοιραίες αμαξοστοιχίες. Είναι οι μηχανοδηγοί και οι εργαζόμενοι που έχασαν τη ζωή τους, την ώρα του καθήκοντος. Στη βάρδια του θανάτου.
«Κάνω τον σταυρό μου κάθε φορά που ξεκινάμε»
Ο 29χρονος Νίκος Ναλμπάντης ήταν μηχανοδηγός στην επιβατική αμαξοστοιχία. Μόλις λίγες μέρες πριν την τραγωδία, όπως αποκαλύπτει ο φίλος του Γιώργος Βοσκόπουλος στο MEGA, του εξομολογήθηκε την έλλειψη μέτρων ασφαλείας και τον φόβο που ένιωθε πριν από κάθε δρομολόγιο.
«Γιώργο, λέει, κάθε φορά που ξεκινάμε κάνω τον σταυρό μου. Ήταν προϊδεασμένος ότι δεν είναι καλά εκεί από άποψη ασφάλειας, γιατί ρε συ η σηματοδότηση αυτά δεν δούλευαν. Έχει τεράστια ευθύνη μου λέει γιατί κουβαλάμε και το εμπόρευμα, αλλά και στα επιβατικά που κουβαλάς τόσους ανθρώπους», δήλωσε ο Γιώργος Βοσκόπουλος, φίλος του Νίκου Ναλμπάντη.
Κοινωνικός και αγαπητός από όλους, έψαχνε μια σταθερή θέση εργασίας. Την βρήκε στον σιδηρόδρομο. Έκανε σχέδια για οικογένεια και για μια καλύτερη ζωή.
«Είχε μια κοπέλα που έλεγε, να, στο τηλέφωνο προχτές που μιλούσαμε, μου έλεγε ότι θέλει να παντρευτεί. Μάζευε χρήματα για να παντρευτεί», συμπλήρωσε ο φίλος του Νίκου Ναλμπάντη.
«Τους εκβίαζαν και αδιαφορούσαν»
Το μοιραίο βράδυ στο τρένο είχε βάρδια στην θέση του ελεγκτή και ο 55χρονος Γιάννης Τζοβάρας από τη Στυλίδα Φθιώτιδας. Είχε εκμυστηρευτεί στον ξάδελφό του ότι στη δουλειά του δέχονταν ακόμη και εκφοβισμούς.
«Η δουλειά του ήταν πολύ προβληματική. Μέχρι εκβιασμό τους έκαναν. «Άμα σας αρέσει, άμα δεν σας αρέσει φύγετε». Ότι ήθελαν έκαναν. Παράπονα τους έκαναν, τους έγραφαν κανονικά… Ανθρώπους δεν είχαν να δουλέψουν», δήλωσε ο ξάδερφος του Γιάννη Τζοβάρα.
Στο πηδάλιο του εμπορικού τρένου
Ο 32χρονος Δημήτρης Μασσαλής ήταν ο μηχανοδηγός του εμπορικού τρένου. Έχασε ακαριαία τη ζωή του στην σύγκρουση. Τα λόγια της συντρόφου του ραγίζουν καρδιές…
«Θα είσαι πάντα ο μηχανοδηγός της καρδιάς μου. Σ’ αγαπάω πολύ. 1/3/2023», έγραψε σε ανάρτησή της η σύντροφός του.
Μαζί με τον Δημήτρη οδηγός στην εμπορική αμαξοστοιχία ήταν και ο Σπύρος Βούλγαρης με καταγωγή από από το Λιανοκλάδι. Από το 2019 είχε εργαζόταν στις αμαξοστοιχίες ενώ ο τελευταίος χρόνος τον έβρισκε χαρούμενο μπροστά, στην μηχανή του τραίνου. Παρόλη την αγάπη που ο ίδιος είχε για τα τραίνα η οικογένεια του πάντα αγωνιούσε.
«Η δουλειά του ήταν η ζωή του και η χαρά του όλη. Ήθελε αυτό το πράγμα, να μπει στα τρένα. Μόλις τον πήρανε δεν μπορώ να σας περιγράψω τι χαρά είχε. Δεν τον ένοιαζε αν δούλευε μέρα, αν δούλευε νύχτα… Η μητέρα του δεν ήθελε, φοβότανε, αυτός όχι», είπε ο φίλος του Σπύρου Βούλγαρη.
Τα λόγια του πατέρα του αδικοχαμένου οδηγού για το πώς βρήκε τον γιο του αλλά και για την αναζήτηση των ευθυνών σπαράζουν τις καρδιές όλων.
«Ταυτοποιήθηκε η σορός του γιού μου και έχω την ψυχραιμία να πω… Ότι έχει μείνει από αυτόν. Όλοι, σταθμάρχης και όλοι αυτοί, μου έλεγαν είναι ο μόνος που δεν φταίει… Ο μόνος», δήλωσε ο πατέρας του Σπύρου Βούλγαρη.
Από το κυλικείο στον θάνατο
Δραματικές στιγμές ζούνε και στην Μεσσαρά Κρήτης η οικογένεια και φίλοι της 50χρονης Μαρίας Μουρτζάκη, μητέρας δύο παιδιών που εργαζόταν στο κυλικείο στο δεύτερο βαγόνι.
Οι ελπίδες και τα όνειρα τους έσβησαν για πάντα αφήνοντας πίσω τους οικογένειες και φίλους. Εργαζόμενοι αλλά και επιβάτες ταυτόχρονα στο τελευταίο δρομολόγιο της ζωής τους.
Πηγή
