Από τους τηλεοπτικούς σου ρόλους ποιον θυμάσαι με πολλή αγάπη και ποιον θα ήθελες να ξεχάσεις;
«Δεν θέλω να ξεχάσω κανέναν, όλοι τους με ορίζουν. Ο Πάτροκλος, που έκανα στο “Μπρούσκο”, ήταν ένας ρόλος με πολύ πόνο και βοήθησε κι εμένα πολύ στο να αναζητήσω διάφορα πράγματα που είχα μέσα μου και ήθελα να βγάλω».
Μπορεί δηλαδή ένας ρόλος να βοηθήσει έναν ηθοποιό να ανακαλύψει πράγματα για τον εαυτό του…
«Είναι μια αμφίδρομη σχέση. Είναι σαν να παντρεύεσαι έναν άλλον άνθρωπο, ειδικά αν παίζεις τον συγκεκριμένο ρόλο για μεγάλο χρονικό διάστημα ή αν τον ερμηνεύεις στο θεατρικό σανίδι, όπου δίνεις όλο σου τον εαυτό δίχως διακοπή».
Πλέον βλέπουμε τα κανάλια να κάνουν και πάλι στροφή στη μυθοπλασία…
«Αμήν! Θέλαμε πολύ καιρό να επιστρέψει η ελληνική μυθοπλασία. Από πέρυσι είχαν φανεί δείγματα και τώρα βλέπουμε μεγαλύτερη επένδυση στις σειρές. Φέτος θεωρώ πως έχει επέλθει μια ισορροπία ανάμεσα στη μυθοπλασία και τα άλλα είδη προγράμματος».
Είναι εύκολο για έναν ηθοποιό να διαφυλάξει την προσωπική του ζωή από τα φώτα της δημοσιότητας;
«Κρίνοντας εξ ιδίων, θα σου πω ότι είναι πάρα πολύ εύκολο. Θεωρώ πως όσο πιο μυστικιστικά κινείσαι τόσο πιο ενδιαφέρουσα είναι και η παρουσία σου στον χώρο. Παλιά τα πράγματα ήταν πιο σκληροπυρηνικά. Τώρα οι ηθοποιοί καλούνται να κάνουν πολλά πράγματα παράλληλα. Βρίσκονται στο θέαμα, εξυπηρετούν το θέαμα».
Δηλαδή μπορεί να σε δούμε και σε ρόλο παρουσιαστή;
«Θα μπορούσα να υπάρχω οπουδήποτε υπάρχει μια σεναριακή βάση σε όλο αυτό που πάω να κάνω και μπορώ να το βασίσω πάνω σε έναν ρόλο. Συνεπώς θα μπορούσα να υπάρξω ως παρουσιαστής, να κάνω προώθηση προϊόντων, να τραγουδώ στη σκηνή ενός μιούζικαλ, όλα είναι μέρος της δουλειάς».
Πηγή
