Τα περισσότερα από αυτά τα περιστατικά αντιμετωπίζονταν μέχρι σήμερα χειρουργικά με μηνισκεκτομή. Ωστόσο, όπως αποδείχθηκε, στο 90% των περιπτώσεων η μηνισκεκτομή δεν «επισκευάζει» το μηνίσκο, απλά αφαιρεί τα τμήματα που έχουν υποστεί ρήξη. Να διευκρινίσουμε εδώ ότι οι δύο μηνίσκοι που έχει κάθε γόνατο (ο έσω και ο έξω μηνίσκος) λειτουργούν ως αποσβεστήρες κραδασμών που αναπτύσσονται μεταξύ του μηριαίου και του κνημιαίου οστού, ενώ σταθεροποιούν και κατανέμουν ομοιόμορφα το σωματικό βάρος στην άρθρωση του γόνατος. Επομένως σε περίπτωση αφαίρεσης του μηνίσκου, περισσότεροι κραδασμοί μεταφέρονται στο χόνδρο και το οστό και δημιουργούνται νέα προβλήματα στους ασθενείς.
Μάλιστα έρευνες έχουν δείξει ότι οι επεμβάσεις για τη ρήξη μηνίσκου έχουν αρνητικές συνέπειες στη μακροπρόθεσμη λειτουργία και σταθερότητα του γονάτου, καθώς βλάπτουν την ακεραιότητα του γονάτου, ενώ μελέτες υπογραμμίζουν πως αφαιρώντας μέρη του μηνίσκου αυξάνεται σημαντικά η πιθανότητα εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας. Επιπλέον, περισσότεροι από τους μισούς ασθενείς που υποβάλλονται σε χειρουργική αποκατάσταση δεν είναι πλήρως ικανοποιημένοι καθώς συνεχίζουν να έχουν πόνο και μετά την εγχείρηση.
Σύμφωνα με τον Ορθοπαιδικό Χειρουργό – Βιοορθοπαιδικό Γιώργο Σπαγάκο, «η καλύτερη επιλογή των ασθενών με ρήξη μηνίσκου είναι η θεραπεία με βλαστοκύτταρα. Η θεραπεία αυτή χρησιμοποιεί τα ενήλικα βλαστικά κύτταρα των ιδίων των ασθενών, τα οποία ενεργούν ως «επισκευαστικά» κύτταρα για το σώμα και έχουν την ιδιότητα να επουλώνουν τον ιστό, επομένως δε χρειάζεται να αφαιρεθεί μηνίσκος».
Όπως εξηγεί ο κ. Σπαγάκος, «η θεραπεία με βλαστοκύτταρα απαλλάσσει τους ασθενείς από τον πόνο και αποκαθιστά πλήρως τη λειτουργία του γόνατος.
Πρόκειται για μία νέα μη χειρουργική μέθοδο αντιμετώπισης της ρήξης μηνίσκου, ελάχιστα επεμβατική η οποία βοηθά την επούλωση του τραυματισμένου ιστού. Η νέα αυτή θεραπεία αντιμετώπισης της ρήξης μηνίσκου είναι πλήρως αυτόλογη, δεν έχει επιπλοκές, είναι αναίμακτη και ανώδυνη, δεν απαιτεί νοσηλεία και ο ασθενής κινητοποιείται και επιστρέφει άμεσα στις καθημερινές του δραστηριότητες. Επομένως οι ασθενείς αποφεύγουν την επώδυνη και μακροχρόνια ανάρρωση που συνήθως ακολουθεί έπειτα από ένα χειρουργείο, όπως και τις σημαντικές, μακροχρόνιες επιπτώσεις στο γόνατο που προκαλεί η αφαίρεση μέρους του μηνίσκου».
Η διαδικασία θεραπείας μηνίσκου με βλαστοκύτταρα από το λιπώδη ιστό γίνεται στο ιατρείο σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο, αναφέρει ο κ. Σπαγάκος και σημειώνει ότι με τη χορήγηση τοπικής αναισθησίας λαμβάνεται από την περιοχή της κοιλιάς 40-80cc λίπους. Χρησιμοποιώντας προηγμένα πρωτόκολλα, διαχωρίζονται (απομονώνονται) τα αγγειακά κλάσματα κυττάρων (SVF), τα οποία περιέχουν μεγάλη ποσότητα βλαστοκυττάρων, από τα λιπώδη κύτταρα.
Στη συνέχεια γίνεται καταμέτρηση των κυττάρων κατά την οποία βλέπουμε το συνολικό αριθμό των βλαστοκυττάρων και τη βιωσιμότητά τους. Τα ενεργοποιημένα πλέον βλαστοκύτταρα εγχέονται στην πάσχουσα περιοχή και η θεραπεία διαρκεί περίπου 1,5 ώρα (https://www.orthopedics-rehabilitation.gr/).
Πηγή