Του Σπύρου Συμεών για την Romfea.gr
Η ιστορία της Βασιλόπιτας ανάγεται 1.500 χρόνια πριν, βαθιά μέσα στο παρελθόν και συγκεκριμένα στην Μ. Ασία.
Στην Καισάρεια της Καπαδοκίας εκείνη την εποχή ήτο επίσκοπος ο Μέγας Βασίλειος όπου η εκκλησία σήμερα τιμά την μνήμη του.
Την εποχή εκείνη λοιπόν ένας τύραννος-στρατηγός απείλησε πως θα εισβάλει με τον στρατό του στην πόλη της Καισάρειας και θα την λεηλατήσει και θα την κάψει εάν δεν του παρέδιδαν ότι θησαυρούς κατείχαν στα χέρια τους οι κάτοικοί της.
Οι κάτοικοι μάζεψαν ότι χρυσαφικά είχαν τα παρέδωσαν στον Επίσκοπό τους Άγιο Βασίλειο από τον οποίο ζήτησαν να τους ”εκπροσωπήσει”.
Τα τοποθέτησε μέσα σε ένα σεντούκι και με την σειρά του πήγε να τα παραδώσει στον τύραννο-στρατηγό αλλά με θαυμαστό τρόπο ο στρατηγός τράπηκε σε φυγή μαζί με όλη του την στρατιά, διότι την στιγμή που πήγε να ανοίξει το σεντούκι που περιείχε τους θυσαυρούς εμφανήστηκε ένας καβαλάρης μέσα σε άπλετο φώς με μεγάλη στρατιά και στράφηκε κατά πάνω του.
Έντρομος ο στρατηγός-τύραννος έφυγε από την πόλη χωρίς να πάρει τα χρυσαφικά και τα τιμαλφή που περιέχοντο στο σεντούκι.
Ο καβαλάρης που εμφανίστηκε λέγεται πως ήταν ο Άγιος Μερκούριος και η στρατιά που τον ακολουθούσε ήτο άγγελοι Κυρίου.
Ο Μέγας Βασίλειος μετά από αυτό προσπαθώντας να βρει μία λύση ώστε όλα τα τιμαλφή να επιστρέψουν στους κατόχους τους χωρίς να υπάρξουν άτομα που θα καπιλευόντουσαν την ευκαιρία ώστε να αρπάξουν τιμαλφή άλλων προσευχήθηκε και αποφάσισε να φτιάξει πίτες και να τα τοποθετήσει μέσα κόβοντάς τες να πάρει ο καθένας από ένα κομμάτι και να του αποδοθούν τα χρυσαφικά και τα τιμαλφή που βρίσκονταν μέσα στο κομμάτι που του αντιστοιχούσε.
Και πράγματι αυτό έγινε, έβαλε τις γυναίκες της πόλης να φτιάξουν πίτες και ο ίδιος έβαλε τα χρυσαφικά μέσα στις πίτες της ευλόγησε προσευχόμενος και τις μοίρασε στον λαό της πόλης.
Και ω του παραδόξου θαύματος κάθε κάτοικος της πόλης βρήκε μέσα στο κομμάτι της πίτας που είχε πάρει τα χρυσαφικά και ότι τιμαλφή είχε δώσει για να παραδοθούν στον στρατηγό.
Κανένας δεν έμεινε παραπονεμένος και σε κανέναν δεν έπεσε στο κομμάτι του κάτι λιγότερο από αυτό που είχε δώσει.
Από τότε έμεινε στην παράδοση πως ανήμερα της εορτής του Αγίου Βασιλείου του Μεγάλου να φτιάχνονται διάφορες πίτες ανάλογα με την παράδοση του κάθε τόπου, στις οποίες μέσα τοποθετούν ένα φλουρί (πολλές φορές με την μορφή του Αγίου Βασιλείου) και αφού τις κόψουν και τις μοιράσουν ο τυχερός που θα βρει το φλουρί θεωρείται πως έχει κάθε ευλογία από τον Άγιο Βασίλειο και από τον ίδιον τον Θεό για μία χρονιά γεμάτη θετικές εκπλήξεις και ευλογίες.
