Ένα μαγαζί για να γίνει hit δεν αρκεί μόνο το καλό φαγητό, τα ωραία ποτά και η ευχάριστη ατμόσφαιρα, χρειάζεται και αυτός ο μαγικός παράγοντας της θετικής ενέργειας και της αίσθησης πως εκεί είσαι πάντα ευπρόσδεκτος. Το Prac·sitele τα έχει όλα.
Της Νέλλη Καλαμαρά
Μπορεί κάποιοι να πιστεύουν πως το να ανοίξεις ένα επιτυχημένο μαγαζί είναι απλή υπόθεση. Αρκεί να είναι σε καλό σημείο, να προσφέρει καλό φαγητό, μερικά ευφάνταστα ποτά και να είναι όμορφο. Άντε να έχεις και καλές γνωριμίες. Μακάρι όμως να ήταν τόσο απλά τα πράγματα, γιατί έτσι όλοι θα μπορούσαμε εν δυνάμει να είμαστε επιτυχημένοι restauranteurs και επιχειρηματίες της εστίασης.
Όταν όμως μιλάμε για την έξοδο των ανθρώπων, για την αναψυχή και τη διασκέδασή τους, για το χρόνο και τα όποια χρήματα θα επενδύσουν σε αυτήν την έξοδο, και δη σε μία εποχή με άπειρες επιλογές, τα πράγματα είναι εξαιρετικά πιο περίπλοκα, γιατί ο «μαγικός» παράγοντας-κλειδί που κάνει τελικά ένα μαγαζί meeting point -υπό τη συνθήκη πάντα πως πληροί και όλες τις παραπάνω προϋποθέσεις φυσικά- είναι η αύρα του, είναι η welcoming ατμόσφαιρα του και ο τρόπος που σε κάνει να αισθάνεσαι εσύ για τον εαυτό σου μέσα του. Βρεθήκαμε στο Prac·sitele μόλις τις πρώτες εβδομάδες λειτουργίας του, μία πολύ κρύα Τετάρτη βράδυ, από αυτές που δύσκολα βγαίνεις από το σπίτι, και δεν έπεφτε καρφίτσα. Και ξέρω ακριβώς να σου πω το γιατί.
Όπως είπαμε και παραπάνω το Prac·sitele μετρά πλέον κάτι λίγο περισσότερο από ένα μήνα λειτουργίας. Πρόκειται για το νέο, εξαιρετικά feelgood, project των Σπύρου Κερκύρα και Ηλία Ανθίδη σε συνεργασία με την ομάδα του κομψού boutique hotel Belle Epoque Suites, στο ισόγειο του οποίου και βρίσκεται.
Ο πραγματικά πανέμορφος χώρος με τους χαλαρωτικούς λευκούς και γήινους χρωματικούς τόνους, την εκτενή χρήση φυσικών υλικών, τον τέλειο φωτισμό και έναν εντυπωσιακό ολάνθιστο κήπο να κρέμεται από το ταβάνι, είναι διαμπερής με αποτέλεσμα να βλέπει μέσα από τις τεράστιες τζαμαρίες τόσο την Πραξιτέλους όσο και την Χαβρίου (μάλιστα το καλοκαίρι θα βγουν και μικρά stands επί της Χαβρίου και κάτι μου λέει πως εκεί θα απολαμβάνουμε τα aperitivo μας κάθε βραδάκι με τις πρώτες ζέστες).
Αυτό κατευθείαν σου δίνει μία αίσθηση ενοποιημένου lifestyle με τον παλμό της πόλης, νιώθεις πως τη ζεις μέσα από το μαγαζί, ενώ ταυτόχρονα επιτρέπει άπλετο φως να εισέρχεται στη διάρκεια της ημέρας, κάτι που προσθέτει απευθείας ένα θετικό vibe στην ατμόσφαιρα. Ναι το Prac·sitele είναι ένα πολύ ζωντανό μαγαζί, αισθάνεσαι όμορφα μέσα του από την πρώτη στιγμή που θα πατήσεις το πόδι σου, είτε αυτό είναι στις 10 το πρωί για ποιοτικό καφέ (Cultivos Coffee) και λαχταριστό brunch είτε στις 10 το βράδυ για ένα υπέροχο ιταλικό dinner ή πιο απλά για μία κορυφαία πίτσα και φανταστικά cocktail στην στιβαρή μπάρα του.
Στην κουζίνα του Prac·sitele συναντούμε τον πολύ ικανό Βασίλη Παύλο (βλ. 42), που, εκ του αποτελέσματος κρίνοντας, τη μιλά άψογα την ιταλική, με συνταγές κλασσικές μεν αλλά τόσο όσο χρειάζεται πειραγμένες, ώστε να βγάζουν αυτό το σύγχρονο χαρακτήρα που όλοι πλέον αποζητούμε από ένα ιταλικό εστιατόριο.
Στο Vitello Tonnato επί παραδείγματι, ένα πολύ χαρακτηριστικό πιάτο της κουζίνας της γείτονος, θα βρεις ακριβώς όσο χρειάζεται λεπτοκομμένες τις φέτες του μοσχαριού γάλακτος αλλά με αφρό τόνου και όχι κρέμα, κάτι που το κάνει πιο ανάλαφρο και πιο φινετσάτο στη γεύση.
Όπως ακριβώς θα έπρεπε σε κάθε ιταλικό που σέβεται τον εαυτό του, εδώ το κεφάλαιο «πίτσα» το παίρνουν πολύ στα σοβαρά. Ο πανέμορφος ψηφιδωτός ξυλόφουρνος, σε περίοπτη θέση δίπλα στην μπάρα, άλλωστε το πιστοποιεί.
Στο Prac·sitele λοιπόν έχεις να επιλέξεις -ή να μην επιλέξεις και να απολαύσεις και τα δύο- ανάμεσα σε πίτσα κλασσική ναπολιτάνικη με προζυμένιο ζυμάρι 48ώρης ωρίμανσης και σε μακρόστενη και πιο τραγανή pinsa. Και οι δύο τύποι ζυμαριού έρχονται σε πέντε διαφορετικές εκδοχές, από την πάντα αγαπημένη Μαργαρίτα με τομάτα San Marzano, stracciatella και βασιλικό μέχρι την ελαφρώς spicy Picante με μοτσαρέλα fior di latte, ventricina, pepperoncino και ρόκα.
Από τον ξυλόφουρνο να πούμε πως βγαίνει και το θεϊκό ζεστό ψωμί που έρχεται σε δύο εκδοχές, προζυμένιο χωριάτικο και focaccia, με ένα κομψότατο βούτυρο χτυπημένο με ιταλικό τυρί Caprino. Σίγουρα ο πιο ωραίος τρόπος να ανοίξεις το γεύμα ή το δείπνο σου.
Στις σαλάτες ξεχωρίσαμε την Panzanella με αρωματικά πολύχρωμα τοματίνια, μοτσαρέλα, πίκλες κρεμμυδιού και bread crumbles, που κάπως σε ταξίδευε με τα αρώματά της μέχρι τις εξοχές της Ιταλίας, ενώ στα ορεκτικά το Μοσχαρίσιο Ταρτάρ με παρμεζάνα 24μηνης παλαίωσης, κονφί λεμόνι και ελαφριά μαγιονέζα με φιστίκι Αιγίνης είναι στα απόλυτα must-taste.
Ιδιαίτερη μνεία θα ήθελα να κάνουμε στην πάστα, που εδώ είναι πραγματικά κορυφαία. Βρασμένη στην εντέλεια και φανταστικά δεμένη υπάρχει σε πέντε διαφορετικές συνταγές με τη μία να είναι καλύτερη από την άλλη. Προσωπικά παρήγγειλα spaghetti Carbonara με guanciale, pecorino sardo και αυγό και θέλω να καταθέσω πως μου ήταν αδύνατον να ακουμπήσω κάτω το πιρούνι μου μέχρι να τελειώσει και το τελευταίο κομματάκι τραγανού guanciale. Τόσο όσο τη θες πληθωρική τόσο όσο τη θες μεστή τόσο όσο τη θες κομψή. Απλά τέλεια. Στο ίδιο επίπεδο και η Cacio e Pepe με pecorino sardo και πιπέρι szechouan που μπορείς να επιλέξεις να συνοδευτεί με flakes φρέσκιας μαύρης τρούφας που τρίβουν μπροστά σου.
Στα κυρίως δοκιμάσαμε μία καλοφτιαγμένη Κοτολέτα αλά Μιλανέζε με τομάτα κονφί, μαύρο σκόρδο, πίκλα σιναπόσπορου και παρμεζάνα, που μπορείς να συνοδεύσεις, όπως και όλα τα κυρίως άλλωστε, με φινετσάτη κρέμα πατάτας, λαχανικά σωτέ ή χειροποίητες τραγανές πατάτες του ονείρου.
Σημαντικό κομμάτι του Prac·sitele είναι φυσικά (πως θα μπορούσε άλλωστε να μην είναι με το Σπύρο Κερκύρα στο project; ) το bar, και το λέω υπό δύο έννοιες. Πρώτη και βασική τα εξαιρετικά cocktails της Δήμητρας Γκλιάτη. Εγώ δοκίμασα ένα Bellini Spritz και, ενώ δεν είμαι και ο μεγαλύτερος fan των spritz γενικά, αυτό το γεμάτο αρώματα φρεσκάδας και ροδάκινου cocktail με κέρδισε από την πρώτη γουλιά.
Δεύτερη έννοια είναι το γεγονός πως το μπαρ αποτελεί ενεργό σημείο του εστιατορίου, αφού μπορείς να πάρεις θέση στα αναπαυτικά σκαμπό και έχοντας περίοπτη θέα σε όλο το μαγαζί να απολαύσεις το ποτό ή το κρασί σου μαζί με μία πίτσα ή φρεσκοκομμένα αλλαντικά και τυριά ή ευφάνταστες μπρουσκέτες και να περάσεις τέλεια και με τον comfort-chic τρόπο το βράδυ σου. Κάπου εδώ να σημειώσουμε πως το Prac·sitele διαθέτει και ένα ανεξάρτητο χώρο, με δικό του μπαρ και δική του μουσική, που προσφέρεται ιδανικά για ιδιωτικές εκδηλώσεις και events, αφού μπορεί να φιλοξενήσει έως και 70 άτομα, ενώ μπορεί να γίνει το απόλυτο setting για ένα prive dinner μέχρι και 15 ατόμων στο στιβαρό chef’s table του.
Info: Πραξιτέλους 7, 2107000720
cnn.gr
