Αν πάλι είστε νέα μαμά,νηπίου κυρίως, μην εκπλαγείτε. Κάποια στιγμή ίσως διαπιστώσετε ότι το μικρό σας αλληλεπιδρά με ένα ανύπαρκτο πρόσωπο, το αποκαλεί «φίλο» και αναφέρεται σε αυτό με το όνομά του.Μία άβολη συνθήκη που μάλλον θα σας δημιουργήσει αμηχανία στο πώς να αντιδράσετε.
Αρχικά θα πρέπει να γνωρίζετε το εξής. Σύμφωνα με έρευνες τουλάχιστον το 65% των παιδιών σχολικής και προσχολικής ηλικίας βιώνουν τη φάση του «φανταστικού φίλου» και είναι κάτι απόλυτα φυσιολογικό. Κάποιοι «φανταστικοί φίλοι» είναι πολλές φορές άλλα παιδιά του ίδιου ή αντίθετου φύλου, ζώα, ή ακόμα και ήρωες με υπερφυσικές δυνάμεις. Γιατί συμβαίνει αυτό;
Τα παιδιά ως γνωστό, έχουν πολύ φαντασία, γεγονός που τα κάνει πολύ εφευρετικά.Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι συνήθως γνωρίζουν ότι ο φανταστικός τους φίλος στην πραγματικότητα δεν υπάρχει, όμως μαζί του αισθάνονται άνετα με ό,τι κι αν κάνουν.Κυρίως όμως διασκεδάζουν!
Πολλοί θα έβγαζαν το συμπέρασμα ότι για να συμβαίνει αυτό στο παιδί τους, πολύ πιθανόν να αισθάνεται μόνο. Ωστόσο κάτι τέτοιο δεν ισχύει, αντιθέτως! Με αυτόν τον τρόπο τα παιδιά καλλιεργούν κοινωνικές δεξιότητες και αναπτύσσουν τη φαντασία τους. Επιπλέον εξασκούνται σε καινούριες συμπεριφορές και μέσα από αυτό το παιχνίδι ρόλων μαθαίνουν να διαχειρίζονται τα συναισθήματά τους.
Σύμφωνα με έρευνες, τα παιδιά που δημιουργούν φανταστικούς φίλους τείνουν να είναι πιο κοινωνικά, έχουν πλούσιο λεξιλόγιο και είναι πιο συμμετοχικά στο παιχνίδι με άλλα παιδιά. Επίσης ξεπερνούν κάποιες φοβίες τους.Για παράδειγμα όταν προτρέπει το φανταστικό του φίλο να μη φοβάται γιατί «δεν υπάρχει φάντασμα κάτω από το κρεβάτι», στην ουσία κατευνάζει το δικό του φόβο για το ενδεχόμενο της ύπαρξης ενός φαντάσματος.
Αντί να ανησυχείτε λοιπόν, αποδεχτείτε τον φανταστικό του φίλο και μη διστάζετε να αναφέρεστε σε αυτόν, για όσο αυτό κρατήσει. Κρατήστε τα θετικά και αναγνωρίστε ότι έχετε ένα παιδί με πλούσια φαντασία!
Μαριάντζελα Χατζηεφραιμίδου
Πηγή
