Τα μικρά παιδιά θυμώνουν πολύ εύκολα και πολλές φορές με ασήμαντα πράγματα. Ωστόσο, ποτέ ένα παιδί δεν θα γίνει επιθετικό. Κανένα παιδί δε γεννιέται επιθετικό.
Νέες έρευνες φέρνουν στο προσκήνιο ότι εκεί που το παιδί άρχισε να νευριάζει μετά το δεύτερο έτος ζωής, σήμερα μπορείς να δεις τις πρώτες γκρίνιες από το πρώτο τρίμηνο εν ζωή.
Ποια είναι, λοιπόν, τα πιο συνηθισμένα πράγματα που θυμώνουν ένα παιδί;
– Να του κάνεις παρατήρηση χωρίς λόγο. Εντάξει, και ποιον δε θα το ενοχλούσε αυτό; Λίγο η απορία που σου δημιουργείται, όταν ακούς κάποιον να σου φωνάζει, πολύ όταν η αιτία είναι τουλάχιστον ασήμαντη.
– Να αλλάζεις τη θέση στα παιχνίδια του. Για να τα αφήνει δίπλα από τη λάμπα, πάνω στο τραπέζι θα έχει τους λόγους του. Σίγουρα, πάντως, δεν το κάνει για να χρειάζεται μετά να γίνει ο Αστυνόμος Σαΐνι, για να τα βρει.
– Να το βάζεις συνέχεια τιμωρία. Ε, πόσο να αντέξει και αυτό; Πάντως, έρευνες έχουν δείξει ότι οι συνεχείς τιμωρίες και επιπλήξεις έχουν το αντίθετο αποτέλεσμα από αυτό που επιδιώκεις.
– Να λείπεις συνέχεια από το σπίτι. Ειδικά, τα πρώτα χρόνια, που εκείνο δεν έχει ξεκινήσει ακόμα και το σχολείο…
– Να του λες τι ρούχα πρέπει να φορέσει. Μπορεί να ζητάει τη βοήθεια σου σε όλα, όμως, στο κομμάτι του ρουχισμού θέλει να βάλει τη δική του πινελιά.
– Να μην το βοηθάς, όταν σου το ζητάει. Βέβαια, θα μου πεις και εσύ: «Εγώ, δηλαδή, πρέπει να είμαι πανταχού παρών;». Νομίζω ότι το ένστικτο σου και η αγάπη που του έχεις μόλις έδωσαν την απάντηση.
Πώς, όμως, θα το ηρεμήσεις;
– Άρχισε να το γαργαλάς. Ξέρω ότι είναι το τελευταίο πράγμα που θα σκεφτείς εκείνη τη στιγμή. Όμως, οι ειδικοί συνιστούν το συνεχές γαργαλητό ως τον πιο αποτελεσματικό τρόπο για να ηρεμήσει.
– Θύμισε του κάτι που το έκανε να χαμογελάσει. Δε χρειάζεται να ανατρέξεις στο χρονοντούλαπο της προσωπικής του ιστορίας, για να θυμηθείς τι του προκαλεί αυτό το γλυκό μειδίασμα στο πρόσωπο. Απλά, πάρε μία βαθιά ανάσα και σκέψου τι έκανε με τους φίλους του την εβδομάδα που πέρασε.
– Χρησιμοποίησε λέξεις – κλειδιά. Για ένα πολύ μικρό παιδί είναι δύσκολο έως αδύνατο να σχηματίσει φράσεις, προκειμένου να εκφράσει τον εκνευρισμό του. Σκέψου, λοιπόν, ότι αν το βοηθήσεις να σου πει πως νιώθει, θα έχει το ξέσπασμα του (το οποίο θα διαρκέσει πολύ λίγο) και μετά θα ηρεμήσει ξανά.
– Πες του «Μπράβο!». Όχι, γιατί θυμώνει. Αλλά, γιατί καταφέρνει, μερικές φορές, να συγκρατεί τα παράπονα του και να παραμένει ήρεμο.
– Καν’ τε μαζί κάτι που το χαροποιεί. Τα παιδιά έχουν την τάση να συγκεντρώνονται σε ένα πράγμα κάθε φορά. Τι σημαίνει, λοιπόν, αυτό; Ότι τη στιγμή της έντασης, πρέπει να κάνεις κάτι που θα επαναφέρει το χαμόγελο στο πρόσωπο του. Μπορείτε, για παράδειγμα, να ζωγραφίσετε μαζί ή να του δώσεις τις καραμέλες, που τόσο καιρό σου ζητά.
– Μίλησε του, όταν είναι ήρεμο. Η στιγμή που θα το δεις ήρεμο είναι η καλύτερη στιγμή, για να κάνετε μία συζήτηση που θα σε βοηθήσει να καταλάβεις τι το ενοχλεί, αλλά και για να του δείξεις γιατί πρέπει να παραμένει ήρεμο.
– Μάθε του να παίρνει βαθιές ανάσες. Δύο – τρεις αναπνοές και Bye, Bye νεύρα. Ας το ελπίζουμε, τουλάχιστον.
