Καθώς το υποβρύχιο πλησιάζει τον πυθμένα τα πρώτα σημάδια του Τιτανικού είναι ορατά. Το μπροστινό από τα δύο κομμάτια του Τιτανικού. Με δέος, όπως και οι επιβάτες του τραγικού υποβρυχίου, παρατηρούν το ναυάγιο.

«Να θυμάστε πως αυτό δεν είναι ένα απλό ναυάγιο αλλά ένα ιερό μέρος που άνθρωποι έχασαν την ζωή τους», είπε ο διασωθείς ναυτικού ατυχήματος και πρώην επιστημονικός ανταποκριτής ABC News, Μάικλ Γκίλεν.

Οι πιέσεις που υφίσταται ο ανθρώπινος οργανισμός είναι αδιανόητες. Ο Μάικλ Γκίλεν που ήταν στο υποβρύχιο της ερευνητικής αποστολής πριν 20 χρόνια θα παρουσιάσει ένα απλό πείραμα.

«Αυτό συμβαίνει όταν είσαι τόσα βαθιά, 2,5 μίλια βαθιά όλος ο αέρας συμπιέζεται και αυτό είναι το αποτέλεσμα οπότε καταλαβαίνετε τι συμβαίνει στο ανθρώπινο σώμα».

Και τότε, το 2000, η τραγωδία έγλυψε τα τοιχώματα του υποβρυχίου, ένα θαλάσσιο ρεύμα τους πέταξε στην προπέλα του Τιτανικού. Είχε μόλις ξεκινήσει το δεύτερο κομμάτι της θαλάσσιας εξόρμησης τους. Την ώρα που είχαν πάει στην πρύμνη, ένα θαλάσσιο ρεύμα τους πέταξε στην προπέλα και κομμάτια έπεφταν πάνω τους.

«Μεγάλα κομμάτια του Τιτανικού άρχισαν να πέφτουν πάνω μας και ξέραμε πως είχαμε μπλέξει».

Σε ανάλογη κατάσταση έχει βρεθεί κα το τωρινό υποβρύχιο μόνο που τότε ήταν πιο τυχεροί και μετά από προσπάθεια του καπετάνιου, κατάφεραν να ξεκολλήσουν από τον Τιτανικό.

«Η καρδιά μου είναι με αυτούς τους ανθρώπους που χάθηκαν σφίγγεται το στομάχι μου να σκέφτομαι αυτούς τους δύσμοιρους ανθρώπους εκεί κάτω και να ξέρω πως είναι».

Το σκάφος μετά από υπεράνθρωπη προσπάθεια, αποκολλήθηκε για να φτάσει πάνω. Έπρεπε για την αποσυμπιέσει να ταξιδέψει 2,5 ώρες ώσπου οι επιβάτες να ξαναείναι ασφαλείς.

Εγκλωβίστηκαν σε υποβρύχιο στον Τιτανικό

«Η καρδιά μου είναι με αυτούς τους ανθρώπους που χάθηκαν σφίγγεται το στομάχι μου να σκέφτομαι αυτούς τους δύσμοιρους ανθρώπους εκεί κάτω και να ξέρω πως είναι», είπε ο Μάικλ Γκίλεν.

Με δάκρυα στα μάτια θα μιλήσει για το απίστευτο τραγικό ατύχημα με το υποβρύχιο του Τιτανικού, πριν λίγα χρόνια, το 2000, και ο ίδιος βρέθηκε στην ίδια θέση.

«Χτύπησα σε τοίχο, κατάλαβα πως αυτό ήταν το τέλος και μία φωνή μέσα μου μου έλεγε και δεν θα το ξεχάσω έτσι θα τελειώσουν όλα για σένα, σκέφτηκα πως δεν θα ξαναδώ την γυναίκα μου δεν μου αρέσει να τα θυμάμαι ήμουν τυχερός χάρη στον Θεό και την ικανότητα του κυβερνήτη».

Ο Μάικλ Γκίλεν είχε καταγράψει την δραματική εμπειρία του σε βίντεο τα πλάνα που θα συγκλονίζουν. Όλα ξεκίνησαν όταν του πρότειναν να μετέχει σε μία αποστολή με το βαθυσκάφος, δέχτηκε αν και ο ίδιος φοβόταν το νερό.

«Ήμουν ανταποκριτής και είχα την ευκαιρία να είμαι ο πρώτος που θα πάει εκεί κάτω δεν μπορούσα να απορρίψω την πρόσκληση αν και είχα φόβο για το νερό και ακόμα έχω σκέφτηκα πως αυτή είναι η δουλειά μου».

Όλα στην αρχή πήγαιναν καλά, ήταν στα παγωμένα νερά και έβλεπαν το ναυάγιο του Τιτανικού.

«Να θυμάστε πως αυτό δεν είναι ένα απλό ναυάγιο αλλά ένα ιερό μέρος που άνθρωποι έχασαν την ζωή τους».

Και ξαφνικά χτύπησε η ατυχία που λίγο έλειψε να φέρει την τραγωδία. Το βαθυσκάφος βρίσκει στην προπέλα του Τιτανικού.

«Μεγάλα κομμάτια του Τιτανικού άρχισαν να πέφτουν πάνω μας και ξέραμε πως είχαμε μπλέξει».

Αγωνία και τρόμος, αλλά και ψυχραιμία από τον χειριστή του μίνι υποβρυχίου. Η σωτηρία θα έρθει ανέλπιστα την ώρα που οι ελπίδες έσβηναν.

«Αυτό συμβαίνει όταν είσαι τόσα βαθιά, 2,5 μίλια βαθιά όλος ο αέρας συμπιέζεται και αυτό είναι το αποτέλεσμα οπότε καταλαβαίνετε τι συμβαίνει στο ανθρώπινο σώμα δεν είναι αστείο ξέρω πως το έχουν για τουριστικό προορισμό με προβληματίζει είναι πολύ σοβαρό θέμα πρέπει να το πάρουμε σοβαρά και όχι να κάνουμε αστεία δεν είναι η Disneyland».

Η εμπειρία του άλλαξε την ζωή, η συγκίνηση δεν κρύβεται.

Η περιπέτεια του Γκίλεν έχει προκαλέσει το παγκόσμιο ενδιαφέρον δυστυχώς όμως, όπως φάνηκε, ίσως δεν έχει προβληματίσει όσο θα έπρεπε.

Ο Μάικλ Γκίλεν στο LIVE NEWS

Ο Μάικλ Γκιλεν, πρώην επιστημονικός ανταποκριτής ABC News και διασωθείς, μίλησε στο LIVE NEWS και στον Νίκο Ευαγγελάτο για την εμπειρία του.

«Φύγαμε από το Χάλιφαξ στον Καναδά το 2000 και πήγαμε στο σημείο όπου βρισκόταν ο Τιτανικός. Η κατάδυση πήγε καλά όταν όμως προσεγγίσαμε κάναμε μία προσευχή για όσους έχασαν τη ζωή τους εκεί. Τότε ξεκίνησαν τα προβλήματα. Αντιλήφθηκα πως είχαμε παρασυρθεί από μένα ισχυρό ρεύμα το οποίο μας έριχνε πάνω στην προπέλα.  Στην αρχή ήμουν ξαφνιασμένος, ήταν απρόσμενη η σύγκρουση. Στη συνέχεια , αντιληφθήκαμε πως βρισκόμαστε σε κίνδυνο και το επιστημονικό μου μυαλό άρχισε να σκέφτεται πώς θα μπορούσαμε να βγούμε. Δεν μπορούσαμε όμως, να κάνουμε τίποτα καθώς βρισκόμασταν στη μέση του Ατλαντικού», είπε αρχικά.

«Ήμουν νιόπαντρος και σκεφτόμουν πως δεν θα ξαναδώ τη γυναίκα μου. Μετά από λίγο, αισθάνθηκα ήρεμος και μετά από μία ώρα αισθάνθηκα πως το υποβρύχιο πιο ήρεμο. Ρώτησα τον χειριστή και μου είπε ‘’δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα’’, είχε καταφέρει να μας απεγκλωβίσει από την προπέλα. Ήταν η πιο ευτυχισμένη μέρα της ζωής μου, πιο ευτυχισμένη και από τον γάμο μου.  Ήταν διαφορετική αποστολή γιατί το υποβρύχιο που ήμουν εγώ ήταν επιστημονικό, δεν ήταν για τουριστικούς λόγους και ξέρω ακριβώς πώς ένιωσαν αυτοί οι άνθρωποι».


Πηγή