Οι λάτρεις της φύσης και της πεζοπορίας έχουν αναδείξει το Πάπιγκο ως έναν από τους κορυφαίους προορισμούς της Ηπείρου. Και πώς να μην το έχουν κάνει, άλλωστε, όταν τα τοπία και οι εικόνες που αντικρίζει κανείς σε αυτό συγκινούν ακόμη και τον πιο ρεαλιστή;
Οι απόκρημνες κορυφές της Τύμφης, στο Δυτικό Ζαγόρι, αποτελούν ένα από τα δημοφιλέστερα αξιοθέατα της περιοχής, με την επιβλητική εικόνα τους, που συχνά ξεπροβάλλει μέσα από ένα πέπλο σύννεφων, σαγηνεύει ακόμη πιο πολύ τον επισκέπτη της περιοχής. Ο λόγος για τους Πύργους της Αστράκας ή Πύργους του Πάπιγκου, ένα αδιαπέραστο πέτρινο τοίχος που προστατεύει τους οικισμούς που βρίσκονται στα πόδια του, Μικρό και Μεγάλο Πάπιγκο.
Η φύση σμίλεψε το συγκεκριμένο «γλυπτό» αργά και σταθερά, ξεκινώντας τη δημιουργία τους πριν από 200 εκατομμύρια χρόνια, συνεχίζοντας το έργο της μέχρι και πριν 35 εκατομμύρια χρόνια. Το ύψος των πέτρινων αυτών γιγάντων ξεπερνά τα δύο χιλιάδες μέτρα, ενώ η Αστράκα (2.432 μ.) συγκαταλέγεται ανάμεσα στις τρεις ψηλότερες κορυφές της Τύμφης -οι υπόλοιπες είναι η Γκαμήλα (2.497 μ.) και η Γκούρα (2.467 μ.).
Για να προσεγγίσει κανείς την κορυφή της Αστράκας παίρνει το μονοπάτι που ξεκινάει από το Μικρό Πάπιγκο και φτάνει μέχρι το καταφύγιο της Αστράκας (το μοναδικό στον ορεινό όγκο της Τύμφης) σε υψόμετρο 1.950 μέτρων μετά από τρεις ώρες πεζοπορίας. Η θέα στην επιβλητική βουνοκορφή από το Μικρό Πάπιγκο που υψώνεται πάνω από το χωριό προσφέροντας τη σκιά της σε αυτό, σαν ένας τεράστιος «γίγαντας», κόβει την ανάσα και προκαλεί δέος στον επισκέπτη.
