Τα παιδιά καθώς μεγαλώνουν, αρχίζουν να απομακρύνονται ολοένα και περισσότερο από τους γονείς τους.
Έχουν αποκτήσει αυτοπεποίθηση και θάρρος ώστε να κάνουν βήματα τρέχοντας και μάλιστα μακριά σου ασχέτως αν τρέχεις από πίσω ή όχι. Δεν έχουν μάλιστα πρόβλημα να πλησιάσουν άγνωστους ανθρώπους επειδή κάτι τους κινεί την περιέργεια.
Δες παρακάτω με ποιους τρόπους μπορείς να πεις στο παιδί σου να μην εμπιστεύεται οποιονδήποτε. Η συζήτηση για τον επικίνδυνο άγνωστο θα πρέπει να επαναλαμβάνεται συχνά.
1. Διευκρίνισε ποιος είναι ο «άγνωστος»
Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνεις είναι να εξασφαλίσεις ότι το παιδί σου καταλαβαίνει πότε κάποιος είναι άγνωστος, Κάποιος που δεν τον γνωρίζει. Όμως κάνοντας αυτήν την συζήτηση θα πρέπει να ξεκινήσεις εξηγώντας του ποιος είναι ο ασφαλής άγνωστος. Το παιδί θα πρέπει να αναγνωρίζει ότι υπάρχουν οι ασφαλείς άγνωστοι από τους οποίους μπορεί να ζητήσει βοήθεια. Όπως για παράδειγμα οι αστυνομικοί ή οι πυροσβέστες. Ακόμη ασφαλείς άγνωστοι μπορεί να είναι οι γονείς ενός συμμαθητή του στο σχολείο. Σε κάθε περίπτωση δεν θα πρέπει να ορίσεις ως «επικίνδυνο» άγνωστο οποιονδήποτε δεν ξέρει. Συχνά τα παιδιά, επηρεασμένα από παραμύθια όπου ο κακός είναι μια μάγισσα με πολύ συγκεκριμένα χαρακτηριστικά, θεωρούν ότι ο κακός θα προδίδεται από την εμφάνισή του. Εξήγησέ του ότι επικίνδυνος άγνωστος μπορεί να είναι οποιοσδήποτε όσο καλοντυμένος ή εμφανίσιμος και αν είναι. Βάλε φίλτρα ώστε να αρχίσει να αξιολογεί ποιοι είναι οι πραγματικοί του άγνωστοι.
2. Φτιάξε μια λίστα με όρια
Μην ανοίγεις την πόρτα μόνο σου την πόρτα.
Μην διανοηθείς να πας οπουδήποτε με κάποιον άγνωστο ό,τι και αν σου υποσχεθεί.
Αν κάποιος άγνωστος σου ζητήσει βοήθεια όπως οδηγίες για να πάει κάπου μην προσπαθήσεις να τον βοηθήσεις.
Τρέξε γρήγορα και αναζήτησε κάποιον μεγαλύτερο.
Οι ενήλικες δεν ζητούν οδηγίες ή βοήθεια από τα παιδιά.
Όταν είσαι σε δημόσιους χώρους με το σχολείο μην απομονώνεσαι.
3. Μίλησε με σενάρια
Σκέψου διάφορα σενάρια και κάνε role playing με το παιδί σου. Για παράδειγμα «Τι θα απαντήσεις σε κάποιον άγνωστο που θα σε βρει στο πάρκο και θα σου προτείνει να περπατήσετε με τον σκύλο του;» ή «Πώς θα αντιδράσεις αν κάποιος άγνωστος σε τραβήξει βίαια από το χέρι;» Το παιδί σου πρέπει να μάθει να αξιολογεί αφενός πότε κάποιος είναι άγνωστος, αφετέρου τι είναι αυτό που του ζητάει. Ένας άγνωστος δεν μπορεί να θέλει ή να ζητήσει οτιδήποτε από ένα παιδί. Αυτό είναι κάτι που θα πρέπει να το εμπεδώσει. Όπως και το ότι όταν μας τραβάνε από το χέρι ή μας ζητούν κάτι όπως αυτά που προαναφέραμε φωνάζουμε όσο πιο δυνατά μπορούμε λέξεις όπως «Όχι», «Βοήθεια» ή τρέχουμε προς κάποιον ενήλικα για να ζητήσουμε βοήθεια αναφέροντας τι συνέβη.
