Αν περάσεις από κείνα τα μέρη, δεν μπορεί να το προσπεράσεις.
Τόσο ο Αώος όσο και το παρθένο τοπίο της περιοχής θα σε μαγέψουν.
Και τότε το μάτι θα πέσει πάνω σε ένα μονότοξο λιθόκτιστο γεφύρι, εκεί στο δέλτα του ποταμού, που θα σε μεταφέρει μαγικά σε εποχές αλαργινές.
Για το ιστορικό Γεφύρι της Κόνιτσας ο λόγος, ένα από τα μεγαλύτερα της Ελλάδας, που απλώνεται στα 40 μέτρα μάκρος και ξεπερνά τα 20 μέτρα ύψος.
Στήθηκε για να τα βάλει με τα καιρικά στοιχεία, καθώς όλους τους ξύλινους πρόγονούς του τους έπαιρνε το ρέμα. Το 1870 είπαν να το φτιάξουν σωστά.
Ο γιαννιώτης τραπεζίτης Λούλης έβαλε τα μισά από τα 120.000 τούρκικα γρόσια που χρειαζόταν, ένα τρελό ποσό. Πρωτομάστορα όρισαν τον Ζιώγα Φρόντζο από την Πυρσόγιαννη, έναν λαϊκό τεχνίτη χωρίς θεωρητικές γνώσεις και κατάρτιση.
Ο πρωτομάστορας ήταν όμως μεγάλος μάστορας. Το παρέδωσε μέσα σε έναν χρόνο και στέκει ακόμα εκεί, λαμπρό μνημείο της ηπειρώτικης τέχνης και αντάξιο της παράδοσης των μεγάλων κτιστών.
Σαν να βγήκε από παραμύθι μοιάζει σήμερα, τέλειο στις γραμμές του, ενώνοντας το χθες με το σήμερα. Το τόξο του πελώριο, όπως και η σημασία που επιτελούσε για την καθημερινότητα των κατοίκων.
Αν περάσεις από την Κόνιτσα, είναι κρίμα να χάσεις τη χαράδρα του Αώου και το επιβλητικό γεφύρι που δεσπόζει στο τοπίο.
