Και μόνο τυχαία δεν είναι η αίσθηση που σου δίνει όταν τα επισκέπτεσαι, ότι δηλαδή σε παίρνει μαζί του σε ένα μαγευτικό ταξίδι σε άλλες εποχές. Ο οικισμός χρονολογείται από το 540, ενώ όλα τα κτίσματα είναι φτιαγμένα από τον τοπικό σχιστόλιθο, καθώς επιτρέπεται μόνο η ανακατασκευή ή αναστήλωση παλαιών κτισμάτων.
Το Δίλοφο μέχρι το 1920 λεγόταν Σωπετσέλι ή Σομποτσέλι, ονομασία η οποία στα σλάβικα και βλάχικα σημαίνει «τόπος με πολλά νερά». Μέσα στο χωριό απαγορεύεται η διέλευση των οχημάτων και ο επισκέπτης έχει την ευκαιρία να περιηγηθεί στα γραφικά σοκάκια του με τα πόδια. Μικρά εκκλησάκια, αρχοντικά, πέτρινες βρύσες και λιθόστρωτα δρομάκια συνθέτουν το σκηνικό, το οποίο εναρμονίζεται με τη γαλήνη και την ηρεμία που αποπνέει το μέρος.
Το Δίλοφο αποτελεί ιδανικό προορισμό για όλες τις εποχές, καθώς κάθε μία από αυτές «παντρεύεται» μοναδικά με το τοπίο.
