Στο όρος Όχη συνευρέθηκαν για πρώτη φορά ο Δίας με την Ήρα κι εκεί σύμφωνα με τη μυθολογία, έδιναν τα πρώτα κρυφά ραντεβού τους. Μάλιστα, το βουνό φέρεται να πήρε το όνομα του από το αρχαίο ρήμα «οχεύω» που σημαίνει «συνευρίσκομαι», αφού οι αρχαίοι πίστευαν ότι εκεί συνευρίσκονταν ερωτικά οι δύο θεοί. Η Όχη απλώνεται πίσω από την Κάρυστο και είναι ένα ξεχωριστής ομορφιάς κατάφυτο βουνό, που πέρα από το φυσικό του κάλλος, κρύβει και πολύ μυστήριο.
Στους πρόποδές του και πάνω από την πόλη της Καρύστου, στέκεται το πιο σημαντικό αρχαίο μνημείο της Εύβοιας, το μεσαιωνικό κάστρο Castello Rosso. Βρίσκεται τέσσερα χιλιόμετρα μακριά από την Κάρυστο, ανάμεσα στα χωριά Γραβιάς και Μύλοι, σε ένα ειδυλλιακό σκηνικό. Η κατασκευή του τοποθετείται στα 1030 μ.Χ. ενώ στο όρος υπάρχει και το εκκλησάκι του Προφήτη Ηλία. Εκεί, βρίσκονται και τα ρωμαϊκά λατομεία.
Η Όχη, ωστόσο, κρύβει κι ένα από τα πιο ξακουστά μυστήρια, τα δρακόσπιτα. Πρόκειται για 23 στο σύνολο μεγαλιθικά οικοδομήματα κατασκευασμένα με τεράστιους λίθους ο ένας πάνω στον άλλο, χωρίς να έχει χρησιμοποιηθεί κάποιο άλλο οικοδομικό υλικό. Σύμφωνα με τη λαϊκή παράδοση, τα σπίτια αυτά τα έχτισαν δράκοι καθώς η τοποθεσία και η μορφή τους δεν παραπέμπουν σε χρήση από άνθρωπο αλλά από… δράκο! Η χρονολογία κατασκευής τους τοποθετείται ανάμεσα στον 12ο – 6ο πΧ αιώνα. Δρακόσπιτα απαντώνται κυρίως στη νότια Εύβοια αλλά και στην κεντρική, όμως, το πιο διάσημο και καλοδιατηρημένο είναι αυτό στην κορυφή της Όχης. Η πλάκα πάνω από την είσοδο ζυγίζει περίπου 10 τόνους και όσοι το επισκέπτονται από κοντά έχουν τη ίδια απορία: πώς κατάφεραν να την τοποθετήσουν.
Ανάμεσα στις κορυφές Αηδόνι και Μηλιά και σχεδόν 40 χιλιόμετρα μακριά από την Κάρυστο, βρίσκεται το χωριό Αντιά στο Κάβο Ντόρο. Εδώ, οι κάτοικοι χρησιμοποιούν έναν δικό τους κώδικα επικοινωνίας, τη σφυριά που βασίζεται αποκλειστικά στα σφυρίγματα. Κάθε σφύριγμα αντιστοιχεί σε ένα γράμμα της αλφαβήτου και η σύνθεσή τους δημιουργεί ακόμη και ολόκληρες προτάσεις. Οι λόγοι που οι κάτοικοι κατέφυγαν στη χρήση της γλώσσας των σφυριγμάτων ποικίλλουν, ωστόσο, κατάφεραν να διατηρηθεί και να περάσει από γενιά σε γενιά. Αν και σήμερα η σφυριχτή γλώσσα της Αντιάς κινδυνεύει με εξαφάνιση, αφού πλέον είναι λίγοι οι κάτοικοι που τη «μιλούν».
newsbeast.gr
Πηγή
