«Κυρίες και κύριοι, σήμερα πετάμε στα 36.000 πόδια», ακούει πολύ συχνά ο επιβάτης να τον ενημερώνει από τα ηχεία ο κυβερνήτης.
Και δεν είναι ιδέα μας, όπως μας λέει το USA Today, καθώς πράγματι το συχνότερο υψόμετρο για τις εμπορικές πτήσεις είναι μεταξύ 33.000-42.000 ποδιών, με τα 35.000-36.000 πόδια να είναι τα προτιμητέα.
Στα χαμηλότερα τμήματα της στρατόσφαιρας πετούν λοιπόν οι επιβατικές πτήσεις, καθώς αυτό το σημείο έχει πολλά οφέλη για την αεροπορία.
Και Νο 1 όλων αυτών; Η οικονομία στο καύσιμο. Ο λεπτός αέρας επιφέρει μικρότερη αντίσταση στην άτρακτο, κι έτσι χρειάζεται λιγότερο καύσιμο το αεροσκάφος για να διατηρήσει την ταχύτητά του.
Ένας ακόμα λόγος είναι η κίνηση εκεί πάνω. Στα 36.000 πόδια αποφεύγεις τα περισσότερα πουλιά, αλλά και drones και ελικόπτερα, που πετούν χαμηλότερα. Δρομολόγια που πετούν προς την ίδια κατεύθυνση έχουν τουλάχιστον 1.000 πόδια απόσταση μεταξύ τους, ώστε να αποφεύγονται οι συγκρούσεις.
Αλλά και ο καιρός είναι ένα ακόμα μέλημα που λύνει το μεγάλο υψόμετρο. Όλα τα μετεωρολογικά φαινόμενα λαμβάνουν χώρα στην τροπόσφαιρα, που είναι κάτω από τη στρατόσφαιρα. Γι’ αυτό και την αποφεύγουν οι εμπορικές πτήσεις και προτιμούν τα κατώτερα τμήματα της στρατόσφαιρας, εκεί όπου όλα είναι ηλιόλουστα δηλαδή έστω κι αν κάτω βρέχει καντάρια.
Ακόμα και οι αναταράξεις είναι όμως ασθενέστερες όσο μεγαλώνει το υψόμετρο. Η πτήση εκεί ψηλά ελαχιστοποιεί το φαινόμενο αλλά και τις εκδηλώσεις των αναταράξεων.
Τέλος, το μεγάλο υψόμετρο προσφέρει και μια μικρή πολυτέλεια στους πιλότους αν παραστεί ανάγκη: τον χρόνο. Αν χρειαστεί, για παράδειγμα, αναγκαστική προσγείωση ή επιτόπου επιδιόρθωση κάποιας βλάβης, τα χρονικά περιθώρια είναι πολύ μεγαλύτερα απ’ ό,τι αν πετούσε στα 10.000 πόδια…
