Τα Ζαγοροχώρια, χωρίς καμία αμφιβολία, συγκαταλέγονται σε εκείνους τους προορισμούς της χώρας που ακούν μια ιδιαίτερη γοητεία στο κοινό, αποτελώντας μία από τις πιο δημοφιλείς και αγαπητές ορεινές επιλογές.
Τα μοναδικά τοπία που συναντά κανείς εδώ, οι δυνατές εμπειρίες μέσα στη φύση, οι εικόνες με την χαρακτηριστική τοπική αρχιτεκτονική και οι τοπικές παραδοσιακές γεύσεις που θα γνωρίσει ο επισκέπτης της περιοχής, στις εμπειρίες που σίγουρα θα μείνουν για πάντα χαραγμένες στη μνήμη του.
Μία από τις πιο έντονες, ωστόσο, θα τις βιώσει στο χωριό- στολίδι για τα Ζαγοροχώρια, που, κατά κοινή ομολογία, θεωρείται ένα από τα πιο (αν όχι το πιο) όμορφα, γραφικά και παραδοσιακά μέρη που θα συναντήσει κανείς στην ευρύτερη περιοχή των Ζαγοροχωρίων.
Αυτό δεν είναι άλλο από το Δίλοφο, χτισμένο στις πλαγιές της Τύμφης και σε απόσταση 30 χλμ. από τα Ιωάννινα, που έχει ανακηρυχθεί και ως παραδοσιακός οικισμός αποτελώντας δείγμα εξαιρετικής ζαγορίτικης αρχιτεκτονικής. Το ατμοσφαιρικό σκηνικό του αποτελείται από καλοδιατηρημένα πέτρινα σπίτια και υπέροχα αρχοντικά, στενά λιθόστρωτα δρομάκια, πέτρινες βρύσες και μια παραμυθένια κεντρική πλατεία.
Σημείο αναφοράς του χωριού, που συναντάται σε υψόμετρο 860 μέτρων, ο τεράστιος πλάτανος της πλατείας του, ο οποίος μετρά τέσσερις αιώνες ζωής και αποτελεί φυσικό μνημείο, καθώς και το αρχοντικό Μακρόπουλου, το ψηλότερο σπίτι σε ολόκληρο το Ζαγόρι, με ύψος 13,5 μέτρων.
Επίσης, στο Δίλοφο αξίζει κανείς να απολαύσει από κοντά ή μέσα από φωτογραφίες, την εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου, την Αναγνωστοπούλειο Σχολή και το Γεφύρι του Καπετάν Αρκούδα στη θέση Σκούρτη.
Μέχρι το 1920, ο οικισμός ονομαζόταν Σωπετσέλι ή Σο(μ)ποτσέλι, ονομασία που στα σλάβικα και βλάχικα σημαίνει «τόπος με πολλά νερά». Η ονομασία Δίλοφο αντανακλά την πραγματική τοποθεσία του χωριού, που είναι χτισμένο πάνω σε δύο λόφους.
