Κλιματική αλλαγή, αποψίλωση των δασών, τουρισμός, βιομηχανία. Όλοι αυτοί οι παράγοντες επηρεάζουν σε μεγάλο βαθμό- και σε πολλές περιπτώσεις έχουν καταστροφικές συνέπειες- πολλά τουριστικά «θαύματα» και φυσικά αξιοθέατα σε όλο τον κόσμο.
Χαρακτηριστικό παράδειγμα αποτελούν οι φημισμένοι λευκοί βράχοι του Ντόβερ, στη Βρετανία, που υποκύπτουν στη διάβρωση ταχύτερα από ποτέ- φαινόμενο στο οποίο είναι πολύ πιθανό να έχει βάλει και ο άνθρωπος το «χεράκι του».
Σύμφωνα με έρευνες που επικαλείται η Daily Mail, οι βράχοι συρρικνώνονται κατά 32 εκατοστά το χρόνο, μέγεθος τεράστιο αν σκεφτεί κανείς πως το αντίστοιχο μέχρι πριν μερικές εκατοντάδες χρόνια ήταν μόλις δύο εκατοστά το χρόνο.
Κι αν αυτό ίσως μοιάζει κάπως μακρινό, πώς θα σας φαινόταν αν η πανέμορφηΒενετία χανόταν κάτω από τα νερά; Σύμφωνα με τις μετρήσεις, η πόλη βυθίζεται με ταχύτητα πενταπλάσια απ’ ό,τι στο παρελθόν. Οι επιστήμονες λένε πως η πόλη επίσης «γέρνει» προς την Ανατολή και κατευθύνεται προς την Αδριατική με ρυθμό 2 χιλιοστών το χρόνο την τελευταία δεκαετία.
Νέο σύστημα για την προστασία της πόλης με όνομα Experimental Electromechanical Module (Mose) φιλοδοξεί να προστατεύσει την πόλη των καναλιών από τις πλημμύρες. Σύμφωνα με τον σχεδιασμό, στους τρεις όρμους που συνδέουν την Αδριατική θάλασσα με τη βενετική λιμνοθάλασσα κατασκευάστηκαν είσοδοι στον πυθμένα. Μέσα στις πύλες αυτές είναι τοποθετημένα δεκάδες ειδικά «δοχεία» γεμάτα νερό.
Προβλήματα αντιμετωπίζει και το Σινικό Τείχος, που μπορεί να είναι ένα από τα Επτά Θαύματα του κόσμου, ωστόσο σχεδόν το ένα τρίτο του έχει εξαφανιστεί, σύμφωνα με έκθεση του 2015. Η φυσική διαδικασία της διάβρωσης αλλά και οι καταστροφές που προκαλούν οι άνθρωποι και η έλλειψη μέτρων προστασίας προκάλεσαν την απώλεια μεγάλου μέρους του Τείχους.
Σύμφωνα με κινεζικά μέσα, μόνο το 8% του Τείχους είναι καλά συντηρημένο. Παρότι η Κίνα έχει υιοθετήσει νόμους τα τελευταία χρόνια για την προστασία του, μεγάλα τμήματά του κατεδαφίστηκαν, λεηλατήθηκαν ως οικοδομικά υλικά (!) ή ανακαινίστηκαν υπερβολικά και εμπορευματοποιήθηκαν. Αξέχαστη έμεινε άλλωστε η τελευταία προσπάθεια της κινεζικής κυβέρνησης να αποκαταστήσει τμήματα του τείχους καθώς καλύφθηκαν με τσιμέντο και μετατράπηκαν σε ένα ομαλό επίπεδο διάδρομο…
Όπως και το Σινικό Τείχος, χιλιάδες επισκέπτες προσελκύει και η Νεκρά θάλασσα, εδώ και χιλιάδες χρόνια. Επισκέπτες που φτάνουν εκεί για να δοκιμάσουν την παράξενη βουτιά στα νερά της και να επιπλεύσουν απολαμβάνοντας τα διάφορα οφέλη για την υγεία που προσφέρει. Οι ειδικοί διαπίστωσαν όμως πως η στάθμη των υδάτων της πέφτει κατά περίπου ένα μέτρο το χρόνο.
Η πτώση της στάθμης πιστεύεται πως προκλήθηκε από το γεγονός πως οι εκροές της Νεκράς θάλασσας είναι μεγαλύτερες από το νερό που την τροφοδοτεί, από τον Ιορδάνη ποταμό. Εκτιμάται πως από τη δεκαετία του ’50 η στάθμη της Νεκράς θάλασσας έπεσε κατά 40 μέτρα.
Από την άλλη, η άνοδος της στάθμης της θάλασσας φαίνεται να απειλεί το ένα δέκατο του πληθυσμού του πλανήτη που ζει σε παράκτιες περιοχές και νησιά που βρίσκονται σε κίνδυνο. Μεταξύ αυτών είναι και ο θεωρούμενος παράδεισος των νεόνυμφων, οι Μαλδίβες.
Τα μέτρα για τον περιορισμό του φαινομένου επικεντρώθηκαν στη μείωση των θερμοκρασιών αλλά αυτό ίσως δεν είναι αρκετό. Ακόμα κι αν η μέση παγκόσμια θερμοκρασία μειωθεί και η επιφάνεια της θάλασσας είναι πιο κρύα, η ζέστη και πάλι θα υπάρχει στα βαθύτερα στρώματα του ωκεανού, προκαλώντας διαρκώς άνοδο της στάθμης. Εν μέσω φόβων οι Μαλδίβες να γίνουν… υποβρύχιες, η κυβέρνηση της χώρας άρχισε να κατασκευάζει τεχνητά νησιά για τους πολίτες της.
Αντίστοιχα προβλήματα, που σχετίζονται με τη θερμοκρασία του πλανήτη, αντιμετωπίζει και ο, ηλικίας 18.000 ετών παγετώνας Chacaltaya, στη Βολιβία. Με ύψος που φτάνει τα 5.300 μέτρα, στη κορυφή των Άνδεων, οι χιονοσκεπείς πλαγιές του κάποτε φιλοξενούσαν ένα από τα παλαιότερα χιονοδρομικά θέρετρα στον κόσμο. Ο παγετώνας είχε το υψηλότερο ski lift στον κόσμο και παρότι δεν προσέλκυσε ποτέ πολύ μεγάλο αριθμό σκιέρ, αποτελούσε μια ολόκληρη περιπέτεια για εκείνους που ήταν διατεθειμένοι να κάνουν το μακρύ και συχνά δύσκολο ταξίδι έως εκεί.
Ωστόσο μεταξύ 1940 και 1982, ο παγετώνας συρρικνώθηκε κι από 222.967 τετραγωνικά χιλιόμετρα περιορίστηκε στα 139.355. Ακολούθως το 1996 συρρικνώθηκε κι άλλο, στα 79.990 τετραγωνικά μέτρα και το 2005 χάθηκε.
Αντιμέτωπη με το ίδιο σενάριο βρέθηκε και η Μοντάνα. Το Glacier National Park που ήταν κάποτε αγαπημένος προορισμός για τους λάτρεις του σκι είναι πιθανό να χάσει πλήρως την ταυτότητά του λόγω της κλιματικής αλλαγής που επηρεάζει το οικοσύστημά του. Δεν αποκλείεται να χρειαστεί να αλλάξει και το όνομά του στα επόμενα 16 χρόνια, καθώς τότε αναμένεται οι περίφημοι παγετώνες που του το χάρισαν να εξαφανιστούν πλήρως.
Σύμφωνα με έκθεση της Υπηρεσίας Γεωλογικής Έρευνας των ΗΠΑ, οι παγετώνες του Εθνικού Πάρκου έχουν συρρικνωθεί σημαντικά από την ίδρυσή του το 1910. Οι Times ανέφεραν πως κάποτε το πάρκο είχε 150 παγοκαλύμματα ενώ ο αριθμός τους σήμερα είναι κάτω από 30. Η αιτία της συρρίκνωσής τους δεν είναι άλλη από την κλιματική αλλαγή.
