Κάθε γονιός θέλει τα καλύτερα για το παιδί τους και από το παιδί τους. Υπάρχουν όμως κάποιοι που, άθελά τους, καταλήγουν να γίνονται κάτι παραπάνω από απαιτητικοί, προκαλώντας αρνητικές συνέπειες στην ψυχοσύνθεση του μικρού τους:
Σκεφτείτε μήπως έχετε πολύ ψηλά τον πήχη ως προς τις απαιτήσεις σας από το παιδί, χωρίς δηλαδή να λαμβάνετε υπόψη την ηλικία του, τις δυνατότητές του και μια σειρά άλλων παραγόντων. Σίγουρα εχθρός του καλού είναι το καλύτερο, όμως μην το παρακάνετε!
Ένας απλός τρόπος να καταλάβετε ότι είσαστε υπέρ του δέοντος απαιτητικοί είναι να βλέπετε ότι το παιδί αντί να βελτιώνεται, λειτουργεί αντιδραστικά και ενίοτε δείχνει απόμακρο. Αυτό συμβαίνει γιατί θεωρεί ότι δε θέλετε το καλό του…
Επίσης, θα δείτε το παιδί να κλείνεται στον εαυτό του ή να είναι μονίμως σκεπτικό και αφηρημένο. Τρανή απόδειξη ότι το πιέζετε να φτάσει σε ένα επίπεδο που είναι ανέφικτο.
Είναι λογικό να ανησυχείτε για το μέλλον του παιδιού σας, όμως αυτό δε σημαίνει ότι πρέπει να το κάνετε ανταγωνιστικό και τελικά ανικανοποίητο με τον ίδιο του τον εαυτό. Όλα τα πράγματα θα γίνουν όταν πρέπει, οπότε μην πιέζετε καταστάσεις.
Η επιτυχία είναι ζητούμενο για όλους, όμως όχι αυτοσκοπός. Μη φέρνετε την καταστροφή όταν το παιδί σας κάνει κάποια λάθη και μην το πιέζετε να τα κάνει όλα σωστά.
Δώστε στο παιδί το δικαίωμα να νιώσει στοιχειωδώς ελεύθερο να κάνει τις επιλογές του και λειτουργήστε υποστηρικτικά και όχι κάνοντας συνεχώς υποδείξεις και παρατηρήσεις.
Τέλος, με την υπερπροστατευτική σας συμπεριφορά, το παιδί φοβάται μη σας απογοητεύσει και δεν επιτρέπει στον εαυτό του κάτι λιγότερο από το τέλειο.
Πηγή
